Uyuşturucuya erişemememek: Puan kaybetmesi
Eskiden çok fanatik değildim fakat son dönemde kendimi iyice kaptırdım. Takım kazandığında kuş gibi hafif oluyorum, 84 de gol attığında 2 hafta önce sevinçten duvarları yumrukladım. 3 hafta önce 90+3 de mutlak gol kaçtı ve günlerce etkisinden çıkamadım, rüyalarıma dahi girdi. Vapurda yolda sokakta banyoda hep paralel evrende gol olduğunu, sevinçten kendimizden geçtiğimizi filan hayal ettim, hayal ederken mutlu, gerçeği düşünürken buruk oldum.
Ve şimdi, bugün, son 1 saat. Dayak yemiş gibiyim. Üzerimden fil sürüsü geçmiş ve yetmemiş at sürüsü de geçmiş gibi. Fiziksel olarak hissediyorum yorgunluğu. Kulaklarım kızardı, hafif ateş, gözlerim yanıyor. Midemde hafif bulantı...
Gelecek hafta ya da haftalar daha da çok kedere girebilir ya da sevinçten tüy gibi olabilirim duruma bağlı. Fakat anlamadığım din değil bir şey değil, nasıl olur da böylesine güçlü fiziksel psikolojik etkide bulunabilir futbol? Uyuşturucudan bağımlılık harici farkı nedir?
beşiktaş'ın l'pool'dan sekiz yemesi: bad trip.
uyuşturucu uygun bir benzetme değil bence.
fanatikliğin aptallık olduğunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. bir gruba ait olma ihtiyacınızı bu şekilde karşılıyorsunuz ve elinizde başka pek bir şey olmadığı için buna sıkı sıkıya bağlanıyor olabilirsiniz.
ben de sizin gibi şeyler hissediyordum, hatta bir galatasaray maçında kalp krizinden öleceğimi düşünüyordum. sonra hepsi anlamını yitirdi. futbolcuların ne kadar boş beleş insanlar olduklarını gördüm.
bunlardan öte, diğer takım taraftarlarından hiçbir farkım olmadığını, sadece rengimin farklı olduğunu, bu kadar bağlanmanın aptallık olduğunu, bu kadar gereksiz bir sektöre bunca para yağdırılmasının manasızlığını fark ettim. bu farkındalığın beni bir parça daha mantıklı biri yaptığını gördüm.
mesele aslında mantıklı sorular sorup yanıtlar aramakta. romantizmden uzaklaşmakta fayda var zira futbolda romantizm diye bir şey kalmadı. bu kadar paranın olduğu yerde romantizm olmaz.
Olay tumuyle para. Paran varsa iyi fulbolcular getirirsin ve maci alirsin. Bu kadar basitken neden bu kadar anlam yukleniyor bilmiyorum. Bir de olayin sov kismi var. Orada ayni zamanda bir gosteri gerceklesiyor. Izleyici kavga istiyorsa kavga ediliyor, yoksa mactan o zengin futbolcunun umrunda mi karsi takimdaki oyuncuyla ettigi kavga. Luks mekanlardaki garsonlara sorabilirsin, hepsi birlikte sarhos olmaya giderler ama o gece kuluplerine tek bir kamera bile alinmaz. Siradan biri telefonuyla bile giremez, sen de sahada kavga eden futbolcularin yan yana icip eglendigini goremezsin, iyi oynayan kazandi sanirsin...
Yaş kaç abi? Yanlış anlama ezmek için falan söylemiyorum da, ben de mesela 16-17 yaşındayken, hayatımda önemli dertler yokken galatasaray’la yatıp kalıyorudum. Hayatımdaki en önemli şey oydu. Galatasaray’ın kayseri’yi yenip şampiyon olduğu, şu fener maçında 16 dakika uzatma verilen maçta ali sami yen’deydim, 15 yaşında falandım. Yemin ederim hayatımda bi daha o kadar mutlu olamam sanmıştım. Sonra hayatta daha mühim şeyler oldukça önem vermemeye başladım o kadar. Yine bakıyorum arada, bugün yenildik mesela izlerken küfür ettim biraz da öyle umrumda da olmadı. Yani galatasaray’ın maç kaybetmesi seni bu kadar etkiliyorsa belki de hayatında önemli bir dert yoktur, güzel bir şeydir bu yani :)
21. Ben de tam aksine 15-16 yaşlarındayken fanatik değildim bu kadar. Hele bir yıl iki yıldır hiç değildim, bu yıl potaya girince takım tekrardan bende de bir şeyler oldu. Belki de dediğiniz gibi hayatta bağlanacak ve zevk haz duyulacak bir şeyler arayıp bunu futbolla kapatma olayı olabilir. Reel hayattan pek de beklenti olmayınca, haliyle insanlar uyuşturuculara ya da böyle sanal haz veren şeylere yöneliyor. Ayrıca son dönemde giderek hedonizme batıyorum, felaket bir zevk düşkünlüğü oluştu. Buna rağmen sigara alkol ya da diğer maddelerden şu ana kadar hiç kullanmadım, alkolü şimdilik kullanmadım. Sigarayı asla düşünmüyorum. Ötekini de yasal olanları varsa belki ileride.
Bireysel olarak başarılı olamamış kişilerin, desteklediği takımın başarısıyla mutlu olduğuna inanıyorum. İnsanlar kendilerini hiçbir marjinal katkıları olmayan bir başarıya ortak olarak görüyorlar.
"Oooo nasıl yendik ama :)))" sorusunun cevabı "bira, cips ve link" oluyor.
Belki de bunlar hep sahte mutluluk arayışlarıdır.
Ek olarak; bence bunlara siyaset ve rotary vb. parti ve klupler de eklenebilir. Aidiyet duygusu ve bir bütünün sağladığı başarıyı sahiplenme.
Pek uyuşturucu değil ya. Gs yenilince ben de üzülüyorum ama şöyle düşünüyorum lan zaten yeterince derdin var bunu da mi kafaya takayım.tek cekindigim şey bazı kendini bilmezlerin saçma sapan takılması o da geçici zaten.