2006 yılında kışın 3 ay çalıştığım para ile o Haziran ayında Kaliforniya'ya e3 fuarına gidip gelmiştim, oraları gezip tozdum.
2008 yılında Kore'ye okumaya gittim, hatta 2012 yılındaki kur ile de gayet güzel yaşadım. Tayland da, Vietnam da kur farkından dolayı para eğlenip hediyeler almıştım.
Bugün ise yurtdışına çıkmam resmen hayal, Kore'de 9 bin won a aldığım o zaman 12 liraya gelen sandviç bugün 37 lira olmuş.
Markete gittim;
Lipton 1 kg ilk hasat çay 30 tl, sütaş kaşar 22 tl, tereyağ 24 tl, balküp şeker 5 tl olmuş.
Ve kendime eskiden hertürlü elektronik oyuncaklar alır, bilgisayarımı yeniler, telefon son model kullanırdım. Bugün olmuyor;
Bu ekonomi çok iyi gidiyor diyen tipler sanırım;
Hiç yurtdışına gitme olayları yok, sadece avm ye gezmeye gidiyorlar,
Boktan ucuz marka şeyler alıyorlar marketlerden
Telefon zaten alınamıyor, bilgisayar toplamıyorlar..
Bunlar nasıl utanmadan Almanya gibi olduk, ekonomi çok iyi diyebiliyorlar, bir sinirle yazdım bugün döviz kuru bitirdi beni resmen.
çoğu hep asgari ücretle çalışıp dış dünya ile kıyaslama yapmamış insanlar.
eskiye oranla diyorsun ekmek kuyruğu diyor, hastaneden internetten sıra alıyoruz diyor.
domates, elma diyorsun almanyada daha pahalı diyor. (domates 4 tl almanyada 1 euro gibi)
benzin araba fiyatı diyorsun dolar euro diyor,
e dolar diyorsun sanki dolarla mı alıyoruz maaşı diyor.
Laf anlatmak imkansız.
kimiside gerçeği bildiği halde hainlik yapıp sorgulamaya korkan tipler açıkçası.
hayatı boyunca eline geçen en büyük para 1500 tl olan adama 47 milyar dolar cari açığımız var dersen "ne diyor lan bu değişik" der içinden.
yeni sloganları "ekonomi kötü olsa nasıl santral yapıcaz?" olmuş mesela.
halkınız bu kadar cahilken ekonomiyi sayılarla değil, açlıkla terbiye ederek öğretebilirsiniz ancak.
cevaplar çok güzel açıklamış, "azıcık aşım, ağrısız başım" kafalar bu.
benzin zammına "ben hep 50 liralık alıyorum" diyen insana bişi anlatamazsın, ancak pompacı; "abi 50 liraya pompayı açmıyoruz" derse o zaman jeton düşmeye başlar, düşer demedim fark ettiysen :)
ekonomi çok iyi diyen akraba bir aileden örnek vereyim:
-gezme tozma sıfır, sadece ev misafirliğine gidiyorlar
-hayatlarında sinemaya, tiyatroya, sergiye, konsere hiç gitmemiş olabilirler.
-dışarıda yemek yemiyorlar. restoran kafe bar nedir bilmezler.
-yurtdışı hiç yok. maksimum hacca umreye gitmeye basıyor kafaları.
-hediye, kutlama, özel gün kültürleri yok. hatta karşılar.
-elektronik eşyaya merak, ucuz akıllı telefonla çanak okey oynamaktan ibaret.
-giyim kuşam derdi yok, marka moda falan hiç bilmezler.
-alışveriş sadece bim, şok, a-101 ve semt pazarından.
-tatlıyı bile abuk subuk glikoz şuruplu tatlıcılardan (tatbak, vs.) alıyorlar.
-eskiden eskaza bir ev sahibi olmuşlar. başka mal varlıkları yok.
-geleceğe dair tek planları köylerine geri dönüp domates biber yetiştirmek.
bu adamlar için ekonomi tabii ki çok iyi. bunlara asgari maaş ver, sonsuza kadar yaşasınlar mormon gibi. sanat, bilim, eğlence, kültürden bihaber, hiçbir şeyi merak etmeyen, hiçbir şeye heveslenmeyen, hayatı türkiye'deki sığır gibi yaşadıkları fakir hayattan ibaret zanneden dev bir ordu yaratıldı kasıtlı olarak. bu ekonomik buhran başka türlü hasır altı edilemez çünkü.