2- aldığınız karar için ön hazırlık yapar mısınız?
3- sizin için olumlu/olumsuz bir karar olduğunu anlamak için kararınızı ne kadar süre uygularsınız?
4- aldığınız kararı bırakmanıza ne gibi etkenler sebep olur?
5- aldığınız kararı yakınınızdakiler saçma, uğraştırıcı, vakit alan, gereksiz bulsa ne yaparsınız? kararınızdan kolay vazgeçer misiniz?
teşekkürler.
1- eğer benim dışımda zamanla ilgili birşeyse; mesela cumartesi günü uygulanması gereken birşeyse evet. Onun dışında hayır.
2-kesinlikle evet
3-anlamak için uygulamaya gerek duymam, yaşayarak değil öngörerek refleks vermeye çalışıyorum sürekli. Onun dışında yanıldıysam yanıldığım anda bırakırım.
4-bu sorunun ucu çok açık, her türlü etken yeter sebep olabilir. Benden bağımsız da olabilir, benim iç ''isyanım'' da buna sonuç verebilir.
5-son sorunun cevabı hayır, ancak zaten bu tür şeyleri-fikirleri v.s kelimelerle paylaşmam. Paylaşmadığım için onlar idrak ettiğinde bir süre geçmiş olur ve eğer gerçekten ''gereksiz''se, bunu farketmem de sağlandıysa vazgeçerim tabiki hatada ısrar etmek aptallıktır diye yaklaşıyorum, ama onun dışında sorunun genel cevabı ''hayır''. çünkü zaten kelimelerle anlatacak olsam dahi ''aklı yetmeyen'' insanlar ''kendilerince'' olumlu/olumsuz bir fikir beyan edeceklerdir. İnsanların en büyük özelliği bu, yapabildikleri her şeyi hadsizlikle yapmak. Sırf sevişebiliyor diye çocuk doğurur mesela, sırf konuşabiliyor diye kafasındaki cürufu sağa sola saçar gibi gibi...
Bende süreç 2 adımda ilerledi hep.
1- Fikir değişmesi olur, yahut yapmakta olduğum şeyin yanlış olduğu gerçeğiyle yüzleşirim, yahut "BİZDE NİYE YOH" tribine girerim, yani olacak değişimin aklımdaki temeli oluşur.
2- İlgili zihinsel değişim sonrası süreç kendi kendine işler, yavaş yavaş, ÇAT diye olmaz bu bende. Mesela şeker kullanmayı bırakmam, yavaş yavaş kendi kendime bırakmışım farkında değilim, yeme içme düzenleri yine bu şekilde.
Ne zaman çat diye bişeyleri zorla değiştirmeye çalıştıysam beceremedim. Hep fail oldu. Kafayı iyi kurmak lazım, gerçekten inanmak lazım bence.
1. zamana pek takılmam.
2. Ön hazırlık faslı uzadığı için işe bir türlü girişemem bile /:
3. Olumlu/olumsuz olduğunu anlayamadan yarım kalır zaten..
4. Henüz başlayamamış olmak..
5. Başkalarından ziyade, kararlarıma en büyük engeli yine kendim koyuyorum maalesef.
1- İmkanlar dahilinde değişebiliyor. Hemen başlanacak bir şeyse o gün başlarım, hazırlık gerekiyorsa ertelerim.
2- Evet yaparım.
3- Sonuç alana kadar giderim.
4- Dirayetsizlik.
5- Başkalarının ne düşündüğü önemli değil hevesim varsa yapmak istiyorsam yaparım.
1- Birakirim. Asla bir anda karar vermem. Magazadan tisort alirken bile bir anda karar vermem. Sakin ve etraflica dusunup tartaabilecegim bir zamana birakirim karari.
2- Elbette. Duruma gore yaparim.
3- BUna cevap veremem, ne konuna ne karar alindigina gore degisir.
4- Mantiksiz karar almis oldugumu farketmem.
5- Derhal tartismayi keserim. Konuyu tartismam, kararimdan da donmem. O karari verdiysem oylesine vermemisimdir, iyice dusunmus degerlendirmis ve mantikli olduguna kesin kanaat getirmisimdir, soylenleri dikkate almam kolay kolay. Karari karsimdakiyle tartismam ve ayrica icimden "s**tir git" diyip konuyu kapatirim. Bunun istismalri elbette olabilir, genel olarak cevapliyorum.