Ekşi Duyuru

Öldükten sonra birkaç dakika boyunca bilinç ölü olduğumuzun farkında oluyormuş diye duydum. Fakat her halükarda o gri beyaz ekran olacak, beyin denen makine, fişi çeker gibi anında kapanmayacağına göre.

Öyleyse şu aklıma geldi, o birkaç dakikayı bir ömür gibi sanmak mümkün olabilir, beyin sonuçta bu basit uykuda rüyada bile türlü oyunlar oynarken neden gider ayak son büyük oyununu oynamasın?

İşte, biz öldükten sonra, o birkaç dakikalık boşluk anı, bize bir ömür gibi gelir. Ve biz yaşamamızın her anını tıpkı film şeridi gibi saniyesi saniyesine, en unuttuklarımıza kadar hatırlar dahası yaşarız o an. Ve film şeridi son bulduğunda tekrardan film şeridinin başına döneriz çünkü bir önceki film şeridinin sonu yani ölüm anından sonraki o bize bir ömür gibi gelen birkaç dakikalık boşluk anına geldiğimiz vakit o film şeridi de tekrardan gözümüzün önünden bir ömür gibi geçer ve bittiğinde bir sonrakine zemin hazırlar.

Böylece aynı yaşamı, saniyesi saniyesine, kelimesi kelimesine tekrar tekrar tekrar yaşarız! Ve diyorum ki belki de çoktan öldük, sadece sonsuz döngüye takılı kalmış bir tekrardan ibaretiz. Yaptığınız her türlü hatayı, her türlü pişmanlığı tekrar tekrar yapacak olacağınızı bilseniz ne düşünürdünüz? Fakat aynı şekilde güzel günleri de, mutlulukları da, aşkları da tekrar tekrar yaşamak... Belki sonsuza kadar değil ama sonsuz nedir ki?