İnsanlar ailelerinde mutlu olmayı öğrenmemişler ve etraflarında mutsuzluklarını tetikleyecek çok şey var.
Soru ne ki?
değer görmüyorlar, iyi kazanmıyorlar, kendilerine zaman ayıramıyorlar...
ha tabi bazıları da katıksız hırt.
Kendini beğenmişlik değil "öff zaten yarrak gibi hayatım var, her şeyden bezdim. Al işte ne alacaksan uğraştırma beni" tavrı muhtemelen o.
bezginlik, az paraya çok çalışma, sisteme güvenmeme vs vs
hemen herkes rahat/mutlu değil hayatından. ben de değilim ama önüme gelene tekme atmıyorum. bu biraz eğitim, kültür, görgü işi. görgüsüzlük had safhada. ki ülkemizin yüksek yüksek tepeleri de aynı... bu toplumdan çıktı, ne olacaktı ki?..
yine de kendimi kaybetmemeye çalışıyorum bu çomar sürüsüne karşı. çomar deyince sadece bir yaşam tarzını beğenen ya da bir partiye oy veren kitle gelmesin akla. inanç, etnik köken, siyasi görüş, yaşam tarzı falan fark etmiyor. çomar, çomardır!