Bunu hep dinleyemiyorum çünkü anında alıp götürüyor insanı uzak diyarlara. Yaşamın boşluğunu ve ölümün kaçınılmazlığını vurguluyor sanki, ölümden geldik ölüme gidiyoruz. Nerede o gidip de dönmeyenler? Ya dönmemek üzere gidecek olanlar...
Edit: Ve tabi ki bu parça, tarifi mümkün olmayan bir his veriyor...
youtu.be
Belki de ben abarttım sonuçta müzik göreceli bir beğeni ölçütü, herkeste ya da çoğunlukta aynı duyguları vermez. Tabi karanlıkta kulaklıkla dinlemek ile öylesine dinlemek arasında da fark yok değil.
taksimdeki kitapevlerinde çalan toplama albümler gibi. hitap etmiyor.
aslında yaşamadığın bir hayatın nostaljisini yaşatıyor bu müzikler. alıp o günlere götürüyor. yüz-iki yüzyıl önceki avrupa/amerika'daymışçasına... şahane.
çok seneler geçti, şarkısını getiriyor akla birincisi. çok sevemedim o yüzden. ama ikincisi harika ya.
sarabande'yi es geçiyorum, ilk parça sıkıcı evet. yorum olarak da çok kötü geldi. başka birilerinden dinlesem belki severim bilemiyorum.