korkmuyorum. bu huysuzlukla sanırım yanlız ölücem.
ya yalnız veya kalabalıklar içinde çok birşey farketmiyor aslında. insanoğlu hep yalnız.
ölümden de korkmuyorum.
benim korkum yaşlanmak üzerine. istemiyorum.
ne kadar büyük bir kalabalığın içinde de olsak yalnız öleceğiz. ben fiziksel olarak da yalnız ölmeyi tercih ederim.
herkes yalnız ölür zaten, rahip janick'in dediği gibi.
dieis +1
başkalarını düşünmek değil de ben utanıyorum, evden kokum gelir de bulurlarsa diye. müstakbel cesedimin kokusundan utanıyorum yani. bir de evim dağınık pis olur da öyle ölürsem diye korkuyorum.
ne fark eder. oluyorum sonuç olarak
yalnız ölmekten ziyade yalnız yaşamaktan daha çok korkarım.
Yaşlanıp vücudum tükendiği için uykumda vs ölmek dışındaki bütün alternatifler çok korkunç geliyor. Yalnız ya da değil.
yalnız ölmek dedin de, hala içinden çıkamadığım taze bir olayı paylaşayım;
Geçen hafta, annemin çok eski bir tanıdığı vefat etmiş. yalnız bir kadın, vasiyeti üzerine evine gittik. Annemin anlattığına göre kadın hiç evlenmemiş, yani sürekli bir terk edilme durumu ve 3 defa düşük yapmış. Evin içerisi oyuncak bebeklerle dolu, hepsini giydirmiş, altını bağlamış.temizlemiş.
Çok ağır bir yalnızlık içinde vefat etmiş. gözlerimle gördükten sonra yalnız ölmekten korkmaya başladım.
Öyle ya da böyle bu olacak, ölünecek.
Yalnızlık kabullendiğim bir şey. O yüzden yalnız ölmek korkutmuyor.
Ölmek korkutmuyor öyle. Başlangıçlar ve bitişler korkutmuyor çünkü net bir oluş/yok oluş var.
Arada kalmak daha korkutucu geliyor, çünkü muallak. Muallak olan korkutur.
Nasıl ve ne şekilde ölümün geleceği düşüncesi üstüne düşününce inceden korkutmuyor değil. Düşünsene ; tam ölmeden beş dakika öncesi nasıl olacak? Hatta, acaba öyle bir beş dakika olacak mı? Yoksa saniyesinde kavuşacak mısın ölüme?
Ölmek değil ama muallak olan korkutuyor beni.
birilerinin beni ölürken seyretmesindense o sırada yalnız olmayı tercih ederim .
Direkt olumden korkarim, yalniz ya da grup halinde farketmez.
Eğer sağlıklı bir yalnızlığa sahipsem-yukarıda bahsi geçen kadın gibi değil-, muhtaç değilsem ve acı çekmiyorsam, yalnız ölmeyi tercih ederim. Geride sevgi dolu bir yaşamı ve sevdiklerini bırakma fikri daha acı verici geliyor.