Kendime hemen bir meşgale buluyorum.
İçmeye gidiyorum. Şimdi de öyle.
sporla ter değil kasvet atmış gibi oluyorum. o an spor yapma şansım yoksa internette artık kimse girmediği için örümcek ağı bağlamış bir forum bulup, alakasız alakasız tartışmaları okuyup, maksimum üçüncü sayfaya kadar kim haklı kim haksız bulmaya çalışıyorum, bazen herkes çok mantıklı ve saygılı yazıyorsa bunu kendime yediremiyorum ve içlerinden birinin nick'ine tıklayıp başka konularda savunduğu görüşe tezat bir şey yazmış mı ona bakıyorum, bulursam rahatlıyorum bulamazsam daha da sinirlenip internet geçmişini siliyorum ki bir daha aynı yere giremeyeyim. internete girme şansım yoksa kağıda üçgen çiziyorum, içine illüminati gözü yapıp gözün içindeki göz bebeğini yılan göz bebeği gibi düz çizgi yapıyorum, sonra o çizgiyi çapraz çizgilerle yıldız haline getiriyorum. sonra üçgeni aynalayarak bi üçgen daha çiziyorum, içine illümi...
Oluyor arada her insan gibi.Hayatımda ki iyi şeylere odaklanıyorum.Güzel bir müzik açıp kaldığım yerden devam ediyorum hayata.
yürüyom ben geçiyo.
Uyuyorum.
bana bu durum çok sık oluyor. ve kolay kolay atlatamıyorum.
içimde mürekkep patladı deyince yakınlarım anlıyor. yardımcı olamaya çalışıyorlar.
ama genel olarak telefonu kapatıp kendimi odaya hapsediyorum. dünyayla iletişimimi koparıyorum.
daha beter oluyor. en az 1-2 hafta zaman kaybediyorum bu şekilde.
Spor yap. Harekete gec.
hayır, olmuyor.
zaten senin önceden planlanmış bir aktivite listen olmalıydı ve bu duruma düşmemeliydin, daha fazla hobi edinmelisin dostum ve kendi kendine kalıp düşüncelere dalma. optum bye