daha önce anlatmıştım, ben birkaç kere gittim birşey yok diyip geri gönderdiler. Bir tanesi, baskılarımın üzerine ''burası da sonuçta devlet hastahanesi imkanları belli'' demişti.
Bu psikolog ve psikiyatr olaylarında işin dr.house'unu bulmak lazım. yoksa kalp doktoruna gözüm ağrıyor deseniz size ne diyecekse bu doktorların geneli de ne söylerseniz size o şekilde davranıyor. tabi bu naçizane benim fikrim.
Devlet hastanesi psikiyatri bölümüne gittigimde her seferinde her şeyi en baştan anlatıyordum ve bu beni daha çok yoruyordu.
sonra üniversitenin psikiyatri bölümüne gittim tedavi bitene kadar rahat ettim.
İstanbul için hangi hastane iyidir bilemem.
genelde ilaçı dayayıp gönderiyorlar diye biliyorum.
Ben de gitmiştim. İşe yeni başladığım sıralardı. Ofistekiler beni deli ediyordu. Her şey ve herkesten nefret etmeye başlamıştım. Doktor da sorunlarımı küçümseyip, beni suçun bende olduğuna ve olayları abarttigima ikna edip yollayınca iyice gıcık oldum herkese. Devlet doktoruna gidersen böyle dönersin işte dedim. Aradan bikaç yıl geçti, ben işe alıştım ve şimdi diyorum ki; doktor gerçekten doğru tespit yapmış.
Bence gidilebilir.
Anladım teşekkür ederim cevaplarınız için sanırım en doğrusu gitmemek, boşa yorulmaya ve hayal kırıklığına hiç gerek yok bu çökmüş psikolojide. Belki Üniversitesinin danışmanlığına uğrayabilirim utangaçlığı yenersem. Yine buradan İyi Hissetmek adlı kitap önerilmişti, onu da okuyacağım ilk fırsatta. Sanırım kendi omzuma tırmanmak zorunda kalacağım hayatta kalabilmek ve yükselebilmek için. Ama yine de kendini yakmadan nasıl küllerinden doğar ki insan. Zor ama yine de denemeye değer çünkü galiba bir daha bu yaşama gelemeyeceğiz, yok oluş varsa huzur vardır peki niye tünelin sonunda huzur varsa uzatır insan bu işkenceyi? Ah bilinmezlik...
üniversitedeyken gittim, hiç memnun kalmadım. konuşmaya üşenen tipler, zorla oraya oturtulmuş da maaş veriliyor beyzadelere...
10 saattir ayakta eşşekler gibi çalışıyorum ve müşterilere prens/prenses gibi davranıyorum. kimse, "ama çalışma şartları bik bik" demesin. beğenmiyorsa çalışmasın orada. ihtiyacım var ve çalışıyorum, ayaklarım su topladı. keyfimden değil herhalde...
sözlüğü kurcala bir de, belki şuralarda bir yerde "yol kenarında bir çalı olacaksan en iyisi sen ol" tadında bir idealist, bir insan evladı kalmıştır. aldığı parayı hak etmek için çabalayan, her şeye rağmen...
4-5 farklı devlet hastanesi psikiyatri bölümüne gittim. hepsinde tüm derdimi dinlediler, konuştular. sıkıntı yaşamadım açıkçası ve hepsinden memnun kaldım ben.