uzun zamandır yalnız yaşadığım için yok diyebilirim.
Gecmis olsun.
Benim de boyle anlarim oluyor ama canim insan cektiginde tanidik cagirip yalnizlik sikintimi gideriyorum.
kendi kendime konuşurken fark ediyorum bunu :) bazen tekrar oluyor bazı laflar, aa bunu demiştik zaten...
yalnız olmadığımı hissettiğim bir anım bile olmadı son 10 yıldır. çoğu kişinin yaşadığının aksine etrafımda insanlar var ve ben onlar arasında yalnız hissediyor değilim. baya kimsem yok, arkadaşım yok sevgilim yok. varlığım başkalarının varlığına bağlı değil tabii ki ama çok sıkılıyorum. ailem de olmasa şimdiye intihar etmiştim muhtemelen.
Çevremde insan var ama duygusal olarak yalnızım. Sevilmeye sevmeye ihtiyacım var en acilinden :)
En yakının bile seni değil parani seviyor. En çok da bu koyuyor.
Evin sessizliğinde, sokakta ellerim cebimde gezerken, uyumaya çalışırken, sporda dinlenirken, ders çalışırken, kısacası mütemadiyen
Yalnızlık ömür boyu...birden se. ..
6-7 senedir, birileri oluyor ama birkaç saat, birkaç ay sonrası yalnızlık
cumartesi günü doğum günümü tek başıma kutladım.