Geçende farkettim dizilerdeki genel karakter şemasında ben hep senaristin sevmediği karakteri seviyorum.
-ezel de kenan birkan - cengiz
-aşk-ı memnu da firdevs hanım
-ufak tefek cinayetlerde merve
-meryemde oktay
-çukurda da vartolu (alo locistikçi yamaç beyefendi ile mi görüşüyorum)

Dedim acaba bu konuda da mı yanlış düşünen benim; buna da belki iki yüzlülük değil de şerefli bir aşk diyen çıkar mı ?

Dizilerde esas oğlanı ilk görüp beğenen ve bunu beyan eden karakter ezici çoğunlukla dizinin başrol kadını olmuyor, o hep bu kadının bi yakını oluyor. Ve dillendirdiği bu sevdasında dahi, en yakın arkadaşı sırf daha dominant diye onların mutluluğu için uğraşıyor da uğraşıyor. Bu bir ikiyüzlülük değil midir ?

 

Bizim dizilerde genelde karakter derinligi iyi islenmediginden yan karakterler taninmiyor bile. Taninmiyor derken o karakteri anlamaktan bahsediyorum. Edebiyatcilar veya sinemacilar biliyorlardir, benim anlattigimin afili bir ismi olduguna eminim :)

Ezel'de mesela birkac karakter haric hepsi cok iyi islendiginden aslinda hepsi bi dereceye kadar sevilebilir karakterler. ( Off dayinin dassagini yiyeyim cok guzel aforizmalari var diyenleri bir kenara ayiralim. ) Benim de mesela en sevdigim karakter yakisikli Serdar :)

hikmetkaraman
1

mobil görünümden çık