bilen bilir, derdim başımdan aşkın...
kardeşimle konuştuğumuz şeyler de; dün, önceki gün, daha önceki gün, geçen hafta, ondan önceki hafta konuştuğumuz şeyler... heeer şeyi tekrar tekrar konuşuyoruz. bitirmeye çalışıyorum, sürekli tekrar ediyoruz.
arkadaşla da muhabbetimiz daha sonra başladı. ben yaklaşık bir ay önce geldim bu eve. 5-6 ay önce kesilen elektriği kendisi açmış, aylardır da ödememiş fatura üstelik! ve bugün bununla ilhili savcılıktan tebligat gelmiş... hala konuşuyoruz. hala...
şimdi kocaman bir çığlık atmak üzereyim! bağırıcam şimdi, yeter yaaa...
tekrar tekrar aynı şeyleri söylüyorum. önce git şu tebligatı al sabah, sonra git bir avukata danış.
acaba öyle mi, acaba böyle mi, acaba bikbik bik... acaba acaba...
neden? neden bu kadar saatlerce konuşur insanlar...
ne yapıyorsunuz benzer durumlarda?
hala konuşuyoruz!
Benim büyük abim de çok konuşur. Bi başlar konuyu kendi kendine dallandırıp budaklandırır sora o dal budakları tek tek anlatır ve araya biçok parantez açar kapatır.
En ayar olduğum şey. Abi sus artık yaw. Söyleyince de küser.
Sen ne hatırnaz bir insansın, ne kadar muhabbetlisin... bu huyun hiç tükenmesin emi... yönetebilirsin vaktini, azcık minicik bi müdahaleye bakar. Çok uykum var veya çok yorgunum yarın iş var gibisinden... ama bu özverin ne güzel...
devam konuşmaya...
konuşma devam ediyor...
numaramı değişeceğim zaten, bu evden de çıkacağım.
editleyeyim: konuşma devam ediyor. saat 03:00 ...
devam... 03:30
bitti: 04:14
üniversitede okurken telefon kullanmamıştım. ne huzurlu günlerdi. kimse ulaşamazdı bana. ben kiminle görüşmek istiyorsam onu arıyordum. herkesin de numarası aklımdaydı.
sabah oldu be...
Telefonu kapat şarjım bitti de, bu ne lan. Tam kendin bir şey söylerken kapat ki inandırıcı olsun.
sen cevap verdikçe devamını getirmesine müsait bir hava oluşturuyosun demek ki. hatayı sende aradığımdan değil de, bahsettiklerinin nasıl birileri olduğunu huyunu suyunu bilemediğim için senle ilgili kısmına dikkat çekiyom sadece. o hava oluşmasın diye nezaketi terketmeyi deneyebilirsin. sabrını daha erken taşırmayı.
aynı sorun bende de war.. lüzumsuz kibarlıktan bunlar hep.
Banyo yapicam de. Ben her seferinde oyle yapiyorum. Hahahaa
Liseden beri görüştüğüm, sevdiğim de bir arkadaşım var. O zamanlar da çok konuşur, çok anlatırdı ve kimse sevmezdi çocuğu. Sonrasında tıp okudu, yine yalnız kaldı, derdi oldukça beni arardı. 3 saat, 4 saat konuşurduk her aradığında abartmıyorum. Doktor oldu, yine dertler sıkıntılar...
Önceden bu arkadaş aradığında birkaç saat boş vaktim varsa derin nefes alıp öyle açıyordum telefonu. Birkaç kez metroya bineceğim, arkadaşım geldi, yemek yapmam lazım diyerek yarım saatte falan bitirdim, epeydir öyle uzun konuşmuyoruz ondan sonra.