ben sosyal fobinin ve kadınlarla iletişimimin dibe vurduğu bir dönemde şaşırtıcı biçimde cesaret örneği göstererek psikiyatristimin ve psikoloğumun özellikle kadın olmasını istemiştim. çok faydasını gördüm. bu kişiden kişiye değişebilir elbette ama ben kendi adıma kadın psikoloğa gitmiş olmaktan dolayı çok memnunum. belki cinsiyetçi bir yaklaşım olacak ama konu ruh sağlığı olduğunda bir adamın karşısına geçip de dert anlatmak bana "profesyonel" gelmiyor pek, adam her an masanın altından iki bira çıkarıp "siktir et kankito yav o değil de geçen çelsi-yunaytıd maçı ne biçimdi beeee öyle değil miydi aga" diyecekmiş gibi hissediyorum eheh.
bu erkek olan arkadaşınız kadar psikologun tecrübesine bağlı, yani rahat olup olmaması. kaynağının fizyolojik olmadığı tescillenmiş olan erken boşalma gibi spesifik bir sorunu yoksa rahatlık sorun olmaz. ya da arkadaşınız psikolog olarak dişi bir uzmanı seçerseniz "aşık oldum uleen ya benimsin ya kara toprağın" diyerekten başını belaya sokcak cinsten biri değilse yine sorun olmaz.
rahatlık demişsiniz, sorun alanını bilemediğim için farazi dediklerim ama; erkek bir psikologta da rahatlık-rahatsızlık açısından bir rekabet durumu gelişebilir mesela; içinden "bana nasıl bunları der" cinsinden şeyler geçirir diyelim ve kendi konuşmasını engeller.
nihayetinde psikologun kabiliyeti ve tecrübesi ile ilgili yine de. verdiğim uydurma örnekler bile kabiliyetli/tecrübeli için zorlayıcı şeyler olmaz, olmayabilir.
kendi cinsiyeti daha iyi bence. seni daha ii anlıyor.
Psikologa gitmedim hic ama sanirim erkege giderdim. Mesleklerim dolayisiyla gunde yuz kadinla muhatap olup 10 kadinla tanisiyorum. Psikologa gitmemi gerektiren bir kac sorunum var ama dunyanin en rahat adami olmama ragmen bu konularda kadin psikologa derdimi anlatmak istemezdim.
ben kadina gitmistim daha iyiydi +1
istedigim zaman kufrediyordum ama yine de kadin olmasi ortama bir nezihlik katiyordu sanki kendime bir ceki duzen veriyordum kendimi topluyordum seans sirasinda
İşinin ehli olsun, kadin erkek olması cok farketmez.
Kişisel görüşüm, bu konuda kadınlar bi’tık daha iyi
evet, cinsiyetten bağımsız olması en ideali tabii ki, en iyisi de her iki durumu da idare eder, ama, diyelim ki ideal şartları bulamadık;
toptan cinsiyetçilik olmasın, yanlışsam düzeltin ama kadınların yapısına biraz daha uygun bi iş gibi, detay vs. Ama insan sosyal varlık da olduğu için, karşısındakini izole ve cinsiyetsiz olarak göremiyor, kadına açılmak, zaten zor açılan, kapalı biri için daha zor olur gibi geldi. kapalı olduğu için sormak da kolay değil :)
@dafaisss dediğin de doğru olabilir, inatlaşır gibi bu tip. öyle şeyleri sorun olabilir hakkaten, düşününce mantıklı geldi. "bana ne konuşuyo bu lavuk" durumu olabilir savunma hallerinde.
bilemedim.
zor bi karakter.
öneriniz varsa çok sevinirim, iki cins de vereyim, kendisi seçsin.
teşekkürler ederim
Valla ben her zaman kadınları tercih ediyorum. Erkekler sanki "ya derdini skeyim, gel iki bira içelim bir şeyin kalmaz" diyecekmiş gibi hissediyorum. Daha rahatım kadınların karşısında.
kadın ya da erkek olması bir şey değiştirmez.
''terapistlik kadınların yapısına daha uygun'' , ''erkek olunca 2 bira açacakmış gibi geliyor'' falan bunlar tabii ki saçmalık ve gerçek ile alakaları yok :)
ha siz ya da tanıdığınız muhafazakar veya utangaç biriyse, belki o zaman hemcinsi olması bir fark yaratabilir.
@otonom, gerçek nedir?
terapi epeyce öznel bir mevzu ve insanlar öyle hissetmişlerse, onların gerçeği de oymuştur. niçün bu kadar tepeden baktınız ki?
@fever
gerçek gerçektir. tepeden baktığım filan yok, siz öyle algılıyorsunuz.