diplomasız yazılımcılk yapıyorum. web yazılım tabi ki. front end de backend de çözebiliyorum.
hayata biraz borçla başlamak zorunda kaldığım için, çalışmaya başladığımdan beri anca günümü kurtarabilir durumdaydım. ben de buna göre şekil aldım ve yıllardır aldığım maaşın yanında freelancer olarak çalışıp durdum. iyi para kazanıyorum, yani gerçekten iyi para belki bir çoğunuzun "bu kadar kazansam yeter" diyeceği kadar kazanıyorumdur ama artık gelecek kaygım başgösterdi.
bugün iyi kazanıyorum. ama hepsi bu. sadece iyi kazanıyorum.
işimin bir prestiji olduğunu düşünmüyorum, hiç kurumsal firmalarda çalışmadığım için bir "title" sahibi olabildiğimi düşünmüyorum, gündüz işyeri akşam ise freelancer yapmak zorunda kaldığım için kendimi hiç geliştiremedim. yalnızca "çabuk iş yap hemen paranı al" kafasında olabildim. yeni teknolojilere eğilemedim, yeni metotları araştıramadım, geri kaldığımı iliklerime kadar hissediyorum.
neyse, kısaca bugün iyi para kazanabiliyorum ama yarın kendimi katıksız bir işsiz olarak görüyorum.
kurumsal firmalarda çalışamadığım için herhangi bir "mevki sahibi" olamadım. işin mutfağının ötesine gidemedim "al bu projeyi yönet" denmez bana, çünkü hem diplomam hem de dediğim gibi kurumsal bir tabanım yok. ben anca bir projenin aşçılarından biri olabiliyorum, bir tık ötesine geçebilme ihtimalim yok. haliyle yaşım 35'e gelip de bazı şeylere kafam basmamaya başladığında, genç akıllar işin içinden daha kolay çıkmaya başladığında tam anlamıyla çöpe atılacağım.
normalde sahip olduğum bilgi ile bir projenin tepesinde yer almam gerekir, işin mutfağında yer almaktan ziyade daha çok koordinasyon işleriyle uğraşmam gerekir (frontend ve backend'e hakim olduğum için) ama üstte yazdığım sebeplerden ötürü bu imkansız.
kendimi kötü, sıkışmış ve biraz çaresiz hissediyorum. bir adım ötesine geçemeyeceğimi düşnüyorum belki de biliyorum. niye yazdığımı da bilmiyorum aslında bu cümleleri. bir çaresi yok gibi, belki kendi işimi açmak bir çözüm olabilir ama asla kurumsal bir kurguda belirli bir pozisyonda yer alamayacak olmak beni üzüyor. çürüdüğümü hissediyorum.
freelance işleri artık birer bireer bırakmaya başladım. kendimi yeni teknolojilere adapte etmeye çalışıyorum ama yine de asla yeterli olamayacağım. 28-29 yaşında, diploması olmayan bir web yazılımcı asla bir yazılım firması veya departmanı için mutfak dışı bir alanda yer alamaz gibi geliyor.
ne yapmalıyım? ne düşünmeliyim?
yazılım sektöründen uzaklaşıp yalnızca kendim için mi yazılım üretmeliyim sizce?
benim görüşüm; herhangi bir sektörün mutfak tarafında olan kişilerin asla saygınlık görmediği, yalnızca "damızlık" muamelesi gördüğü "hadi abi yetiştir" "abi bu iş noldu" "hadi abi deadline" muamelesi gördüğü yönünde. tasarımcılar, yazılımcılar vs. hepsi için konuşuyorum. mutfaktan çıkamadığım sürece hep bu muameleyi görecekmişim gibi.
ve asıl önemlisi; mevcut durumda asla işin mutfağı dışında bir yerde yer alamayacakmışım gibi hissediyorum.
çok geciktim, belki 22-23 yaşında kurumsal firmalarda çalışabilmiş olsaydım ufak bir ihtimal de olsa daha "koordinatör" pozisyonlarda yer alabilirdim ama 28-29 yaşında biri için bu imkansız halde gibi.
yukardaki soruyu tekrarlamış olayım?
sizce yazılım sektöründen uzaklaşıp yalnızca kendi işlerim içn mi bu bilgimi kullanayım? uzaklaşırsam başka ne yapabilirim, kendi işimi mi? veya bakış açımı mı değiştireyim, bunun için ne yapabilirim?
ben sene başında 2018 yılını kendimi geliştirip şuanki rolümü değiştirme yılı olarak belirlemiştim. 2018 yılı geliyor ve pozisyonumu buna göre ayarladım. ama kendimi değiştirmeye çalışsam bile artık "kabul görmem" gibi hissetmeye başladım.
merdiven altı demeyeyim ama bugüne kadar hep az çalışanın olduğu işyerlerinde çalıştım yalnızca.
haliyle bir çoğunu referans olarak yazarken bile çekiniyorum.
halbuki oralarda hayvan gibi iş yaptım. kurumsal firmalara freelance iş yaparken gördüm ki; o firmalardaki çoğu kişiden daha fazla iş yaptım, daha fazla çalıştım, daha fazla bilgilendim.
ama dediğim gibi, az çalışanı olan hiçbir prestiji olmayan yerlerdi. yaptığım işlerde aşırı pratik kazanmış olmak, çok farklı işlere dokunmuş olmak vs. bir müddet sonra bir değeri kalmıyor bunların. adam bakıyor "burası küçük işletme", ben de oluyorum "küçük yazılımcı". malesef gerçek bu. cidden ne yapayım ya, ayakları yere basan tavsiyeler istiyorum abi.
ben yazılımcılığı komple bırakmaya bile varım.
birkaç eticaret projem vs. var, gidip onlara mı odaklanayım hepten diye düşünmeye başladım.
bildiğim kadariyla sizin zaten kendi isiniz vardi.
belki de artik o ise daha bir ciddiyetle eğilmenin zamani gelmiştir.
kendi bilgilerinizi ve deneyiminizi, bu isin geliştirilmesi yönünde kullanmaniz daha iyi olabilir.
eger yine de yazilim yönünde kalmak ve ilerlemek istiyorsaniz belki de yapmaniz gereken artik kendiniz ve geleceğiniz için bir yazilim geliştirmek ve onu büyütmek için çabalamak olabilir.
su anda bir karar asamasinda gibi gorunuyorsunuz.
gonlunuz hangi yöndeyse orada devam etmek en iyisi , gibi gorunuyor.
ayrica, yasi da dert etmenize gerek yok bence.
yaptiginiz iste deneyim de oldukça önemli cunku.
@camussar, şuan 4 kişiyi istihdam ettiğim bir eticaret işim var aslında. ama yapmak istediğim şey o değil aslında. çünkü o da "prestij" bakımından düzgün bir iş değil. yalnızca para geitriyor işte, aslında yukarda yazıdklarımla aynı şey neredeyse.
daha saygınlık kazanabileceğim bir şeyler istiyorum. para değil, parayı zaten kazanıyorum. istediğim an istediğim kadar para da kazanırım. tek yapmam gereken "tamam abi bu projeyi hallederim ben" demek. birkaç gece sbaahlarım, birkaç hafta çalışırım ve istediğim kadar para kazanırım.
ama saygınlık daha önemli. 40 yaşıma geldiğimde insanların "dijital amelesi" olmak istemiyorum. çünkü o zaman hiçbir kıymeti olmayan birine dönüşeceğim.
Bence bir sene çalışıp üniversiteye girmelisin.
Anladığım kadarıyla paran var, zamanın var, öğrenmeye açıksın, uzun vadeli planlar yapıyorsun.
Okuduğun sırada çalışmaya devam edebilirsin. Derslerin seni kesmediği noktada hocalarla birebir çalışabilirsin.
Mezun olduktan sonra 1-2 sene alt seviyelerde çalışıp çok daha hızlı yükselebilirsin. Belki de kurumsal firmalar yaşından dolayı seni işe almak istemez bilmiyorum ama diplomanın olması kurumsal firmalara girebilmen için opsiyon sağlayacaktır. Dil öğrenip yurtdışında yüksek lisans yapabilirsin, akademisyenlik olur, olur da olur.
İstediğin şeyler için diploma önemli, 45 yaşında yönetici olduğunda kimse sana kaç yaşında diploma aldın diye sormayacak.
çok yanlış düşünüyorsun, 36 yaşındayım, yazılımcıyım ve diplomam yok (lise bir terk) kurumsal bir yerde çalışıyorum (300+ kişinin çalıştığı bir yer, teknopark vs. vs.) ve düz yazılımcıyım, bir title'ım yok anca senior developer olarak geçiyorum. iş bulmak bazen zor olabiliyor yaştan ötürü ama ben yazılımcı kalmak istiyorum, yazmaktan hoşlanıyorum.
daha önceki bir iş yerinde 60 küsür yaşında bir eleman delphi ile yazdığı uygulamayı 50 bin tl ve kar ortaklığı ile sattı bize mesela. o da yazılımcı bende, yazılımcı olarak emekli olmuş (proje yöneticisi, hede müdürü falan diil yani) onu gördükten sonra bir rahatlama geldi bana. demekki o yaştada kod yazılıyormuş dedim.
Yeni şeylere bakman önemli, yeni şeylerden haberin oldukça, kullandıkça değerin aynı kalıyor, hatta kimi sektörlerde daha da değerli hale de geliyor .
Birde sen kendini kabul görmüyorsan ben niye göreyim ki? pm yada diğer işler biraz daha iletişim yeteneği istiyor, eğer sende varsa gidip bir üstünekiyle konuşlacaksın, iş başvurularını buna göre yapacaksın, okumalar yapacaksın konu ile ilgili etkinlikleri takip edeceksin vs. vs. vs.
Ne yapmalısın? hangisi ile mutlu olacaksan onunla devam etmelisin.
Bir örnek versene, kime gösterile saygı gibi mesela? ben öyle daha iyi anlayacağım sanırsam
çok klişe olacağının farkındayım ama yazmadan edemeyecceğim. çalışıyorsunuz madem şehrinizde iö bilgisayar mühendisliği varsa neden okumayasanız?
@acemi,
abi galiba bizim veteran yazılımcılar şirketi kurmamız gerek :(