Sevgi konusunda korkağın tekiyim. Öyle korkuyorum öyle geriliyorum ki, karşımdakinin çok bariz olan hal ve hareketlerini anlamıyorum, algılamıyorum bile. Bu -mıyorumlar tepki şeysi değil, aklımın merkezine kadar girip oturan sevilme alarmının çok çeşitli korkularım tarafından daha çalmadan kapatılması -mıyorumları. Yoksa zekâ geriliğim falan yok.
Napıcam bilmiyorum. Kendimi çok kötü hissediyorum.
neyden korktuğunu anlatman lazım, ben anlamadım şahsen.
yaşlı evinde okey çeviririz hep beraber. yapacak bişi yok bari sen sevdiğine bişiyler de yada belli et
Korkarsan yine kaybedeceksin. Korkmazsan kazanma şansın var. Sonuç bu kadar belliyken kafanın içindekilere değil, karşındaki kişiye odaklan. Dışa dönük ol.
korkma. korkak olma. ben şişmanım deme.
Dışarıdan kıytırık bir endişe gibi görünüyor ama içimde kapkaranlık bir karadelik bütün umut ve olumluluk hislerini müthiş bir gürültüyle yiyip kendi içine doğru çökerek kayboluyor ama aynı anda var da oluyor. Kafayı yicem. Bu facia nasıl yok edilir öğrenmek istiyorum...
haydaaa!
alarm caldiginda bize yaz. biz soyleyelim seviyo mu arkadasca mi yaklasiyor.
geçmişte yaşadıklarının ekisi var mı böyle hissetmende. büyük ihtimal vardır. önce onlarla yüzleş. boş sandalye tekniği diye bir şey var. ben bazen yaparım. takıntılarımda işe yarıyor.
felsefe sorusu gibi olmuş yaren. anladığım kadarına cevap vereceğim ama bambaşka bir şey sormuş da olabilirsin, kusura bakma şimdiden.
sende nasıl çalışır bilmem, ama bende şöyle oldu. 25 yaşıma kadar "sevdim sevilmedim, seveni sevemedim" modunda gezdim. hiç sevgilim olmadı. ama bu durumu o kadar sallamıyordum ki. hayatım boyunca hep "beni çok seven biri çıkacak ve öyle çok sevecek ki, diğer her şey önemsiz kalacak.." konulu hayaller kurdum. bil bakalım ne oldu. en ummadığım, en gitmek istemediğim ve gerçekten de zorla gittiğim yerde biriyle tanıştım, ve ilk görüşte karşılıklı aşk gibi bir şey oldu. işte öyle biriyle karşılaştığında anlıyorsun ki, bu sevgi çok başka. kafan bu işlere hiç basmasa da, bu güne kadar hiç tecrüben olmamış olsa da, nasıl sevilir ya da sevilmek nasıl bir şey hiç bilmesen de gördüğün yerde anlayacağın, hissedeceğin kadar büyük bir şey. o yüzden şimdi "anlayamıyorum, niye sevilemiyorum, niye sevildiğimi fark edemiyorum" falan diye üzülme, demek ki daha o'nunla tanışmadın. bir gün karşına "o" çıkınca her şey rayına oturacak.
sevgiler.
Bende de var o. Aleni yürüyen adamı kankam görüyorum. bu nedenle çevremdeki kızlar bana kim için "bu sana yürüyo" deseler, doğru çıkıyor.
Kendini kötü hissetmeni anlayamadım sadece. Bu kadar mutsuz eden bir şeyle savaşıp aşman gerekirken kendini korkuya ve mutsuzluğa teslim etmenin anlamı yok. Bu konuda kendinle savaş, başaramıyorsan da destek al.
Gecmisteki kotu tecrubeler + 1
@istanbul kanatlarimin altinda ve @lcha da +1
kendi beğenmediğin, rahatsız olduğun özelliklerini o aklından geçiriyomuş gibi düşünüyo olabilir misin? uyduruyorum çenende hafif bir yamukluk vardır bu da kafana taktığın bir şeydir, karşındakine zihninde "üff çenesi yamuk ne çirkin" dedirtiyosundur muhayyilende ama aslında onu diyen sensin. ve sonra da korkmaya başlıyosun. korktuğun da böyle bir şeyle, ya da başka bir şekilde reddediliş/karşılıksızlık'la karşılaşmak.
yani korktuğun sevilmek değil kırılmak, gururunun hassaslaşmış olması, ha kırıldım ha kırılcam hissi. o da seni kör sağır yapıyo. yine kırılırsam toparlayamam kendimi korkusu bir ihtimal biraz da. çözüm öneremedim ama bilmem işine yarar mı dediklerim.
sevildiğini anlaman gereken için çalan alarmı hangi korkular engelliyor hocam?
Kullanılma korkusu @regardless.
@dafaisss aslında sevilmekten değil sevilmemekten + kullanılmaktan + kan/dır/ılmaktan korkuyorum. Buldum. Hepinizin yardımıyla... var olun...
Bu korkular içime nasıl işlemiş merak ettim...
@yaren kullanılma korkusu normaldir hocam.akışına bırakıp insanları tanıman lazım ne diyebiliriz ki :)