siz napıyorsunuz nasıl katlandınız?
Taşınmak bir seçenek değilse iyi bir kulaklık, müzik-podcast stoğu, kitap ve bulmaca.
Kitap+1
Ya da uyumalısın.
her gün 2,5 sabah-2,5 akşam çekiyorum. bir de metrobüs oluyor bu yolcuğun 2 saatlik kısmı. miden bulanmazsa kitap, bulanıyorsa bol bol uyu.
- Uykudan feragat edip evden erken çıkıyorum bari kalabalık biraz daha az olsun, metrobüste nefes mesafesi olsun diye.
- Kulağıma kulaklık takıp duyularımdan birini bloke ediyorum.
- O ana göre stratejik kararlar veriyorum: Zaman tasarrufu için 3ten 4 vesaite çıkabiliyorum veya daha az kalabalık durağı belirleyip ordan biniyorum.
- Erken çıkınca varış noktasına erken varıp üst baş düzeltme/kahve-kahvaltı yapma arası veriyorum böylece o toplu taşımanım verdiği pis hissiyat hafifliyor, kendime geliyorum, başka insanları biraz çekebilecek kıvama geliyorum.
benim de onun iki kati yolum var nerdeyse her gun. oturmaya firsatim olursa diye kitap, ayakta kalirsam diye kulaklik ve mp3 calar tasiyorum. ayrica powerbank de onemli. bi de onlerde oturunca vicdanim pesimi birakmiyor, yer veriyorum. o yuzden arkalara gecmeye calisiyorum. kimse o kadar arkalara gitmiyor ayakta durmak icin. metrobus haric tabi :) ilkin cok yorulacaksiniz, sonra alisiliyor.
servise kadar toplu taşıma kullanıyorum 45 dakika kadar. o sürede kitap okuyorum. serviste de yarım saat kadar sürem oluyor. o sürede de kitaba devam ama bazen oyun oynuyorum :)
kalabalık ve dur-kalklı bir yolculuk olduğu için kitap beni zorluyor midem bulanıyor bazen. yaşam enerjimi emecek bu yolculuklar hepimize kolaylık diliyorum.
pik saatlerde yolda olmamak en iyi fikir sanırım.
---
Ne yapabiliriz? Yaşamak gerek! (Bir sessizlik) Yaşayacağız Vanya Dayı.
Çok uzun günler, boğucu akşamlar geçireceğiz. Alınyazımızın bütün sınavlarına sabırla katlanacağız. Bugün de, yaşlılığımızda da, dinlenmek bilmeden, başkaları için çalışıp didineceğiz. Ecel saati gelip çatınca da uysalca öleceğiz ve orada, mezarın ötesinde, çok acı çektik, gözyaşı döktük, çok acı şeyler yaşadık diyeceğiz… Ve Tanrı acıyacak bize ve biz seninle, canım dayıcığım, parlak, güzel, sevimli bir hayata kavuşacağız ve buradaki mutsuzluklarımıza sevecenlikle, hoşgörüyle gülümseyeceğiz ve dinleneceğiz…