yazma becerisine sahip olduklarının farkında olmaları tek nedenleri.
elif şafak üzerinden gideceksek, pekçok kitabında aynı şeyi yazdığını söyleyebilirim, mesela baba ve piç ve araf çok büyük benzerlikleri olan iki kitabıdır.
her yazarın kendine göre bir yazma matematiği var aslında, hele de tutulmuş sevilmiş bir matematikse, hayata kendi dört işlem çevçevesinden bakıp o şekilde beslendiklerini düşünüyorum.
mesela ipek ongun ile belirgin bir örnek daha verebiliriz, ayşe kulin, tolstoy, kafka...
iyisinden kötüsüne hepsinin, hemen her kitabında kullandığı belli perspektifleri var, hayata aynı benzer bir pencereden bakıp, değişik olayları aynı zihniyetle yorumlayıp besleniyor olabilirler.
yazma tutkuları da, yazma becerilerinden geliyor.
o tür yazarların motivasyon kaynağı para tabii ki. yazma becerisinin tek başına bir anlam ifade etmediği düşüncesi de yanlış bence.