aslında ben doktora yapmak istiyorum ama y. lisansta, önceden başkalarından duyduğum torpillerin hepsine tanık oldum. drive da sınav sorularının belli insanlarla paylaşılmasından tutun -bilgisayarı kapatmayı unutmuşlar ekranı açınca direkt hocanın drive klasörü çıktı orada gördüm- , sıfır katkıyla iki bin lira burs alanlara kadar.
arkadaşlarım bölüm değiştirerek devam ettiler. ben başka okula da gitsem doktorada da başıma aynı şeyler gelecekmiş gibi hissediyorum. bir de uyuz olduğum bu insanları görseniz ne kadar başarılı falan dersiniz, kendilerini çok iyi gösterirler.
turşu yiyorum.
Yasadigin kotu seyler. Sanirim boyle durumlarda yapmamiz gereken yasamaya devam etmek. Biz vazgecersek onlar kazanir.
kilo ver.
şu anda klüpte keyfim yerinde pistin ortasında oynuyorum
SANMA ÇEKİLİRİM BİR KÖŞEYE
PİSTİN ORTASINDA OYNUYORUM :d
Yürüyüşe başla, hiç aksatmadan her gün işe gidermiş gibi çıkıp 1-1.5 saat yürü. Her yönden faydası olacak.
Doktoraya başlayıp 'he' deyip ileride kendiniz öğrenci yetiştirirken daha doğrusunu yaparsanız sorun yerine çözüm üretmiş olursunuz. Bunun için karakterinizin ve iradenizin sağlam olması gerekiyor, tutkulu olmanız gerekiyor. Kimseyle atışmak zorunda değilsiniz. Kayırmaların arasında varlığınızı sürdürmeyi başarmanız lazım o kadar.
Siz yapmazsanız, başkası yapmazsa kim yapacak? Böyle düşünerek motive olabilirsiniz. Bölümle ya da üniversiteyle değil de akademik sistemle ilgili bir durum bu. Einstein da çok çekmiş, Tesla da. Hocalar kendini devam ettirecek kimseleri tercih ediyor. Eleştirel öğrencileri tercih etmiyorlar.
Aman bana ne de diyebilirsiniz. Hayat sizin.
Seks