İyi günde hissettirmek ayrı zordur. Dar günde ise daha bi başka zordur. Ama sevgiyi hissettirmenin en kestirme yolu, onun varlığına, aklına, kalbine, tercihlerine, eksik ve yanlışlarına vs... saygı göstermek ve onun en özel olduğunu vurgulamaktır.
Bana göre...
pizza
fedakarlık.
gerisi hava,cıva,azot,osuruk.
gerek yok böyle şeylere. Kararında sevin. Arabesk gibi gelebilir ancak, hayatın ta kendisidir bu.
Fedakarlık güzel de, anlık ya da fırsatı olmadan yapılan bir şey değil. "İçimden geldi, hadi bir fedakarlık yapayım" gibi olmuyor. O anlık hemen bir gösteride bulunmak istiyorsam, yakında yörede sevgili mevcutsa, ziyadesiyle mıncıklama ve koala gibi yapışma, büyük saldırı, küçük taarruz, Elmyra sıkması gibi göstermeye çalışırım elimden geldiğince.
neler yapmadım ki... şiirler okudum, şarkılar söyledim. yüzük ölçüsünü alıp aramızda yüzük taktık. diz çöktüm önünde...
ve vesaire :)
o ne yaptı? bırakıp gitti.
Dürüstlükle.
Aldatmam. Yalan söylemem. Ve bir şekilde bunu veriyorum sanırım karşıya ki hepsi de aynı şeyi söyleyebilir. Sevildiklerini bilirler.
Çünkü dürüstlük olmadan sevginin olabileceğini ya da karşı tarafın sevildiğine içinden gelerek inanabileceğini düşünmüyorum.
Kendisini çekici bulmadığı anda onu şehvetle öpmek.
Sabah uyandığında dişlerini fırçalamadan mesela, sarhoş olduktan sonra kustuğunda mesela. Böyle ufak şeyler.