Son dönemlerde epeyce gerginim, aslında pek çok kişinin gıpta edeceği bir yaşantım var ancak daha önce keyif aldığım birçok aktiviteye ilgim azaldı. Kendimi olur olmaz devamlı başkalarıyla kıyaslayıp zayıf hissediyorum. Evden pek çıkasım gelmiyor, uykusuzluk ve sürekli yorgunluk hissi de cabası. Bu halim ilişkimi de olumsuz etkilemeye başladı. Bu aralar hem bilişsel terapi hem de mindfulness ile ilgili kitaplar okumaya başladım. Ancak birinden birini tercih etmem gerekiyor gibi zira bilişsel terapide çarpıtılmış düşünceyi analiz etme ve yanlışlığını ortaya koyma çabası varken mindfulness daha ziyade o düşüncelerin zihinden süzülüp geçmesini, onları yargılamamayı öngörüyor.
Benzer süreçleri yaşamış ve atlatmış olan arkadaşlar nasıl bir yol izlememi takip ederler? Sorunları olduğu gibi kabul edip çözmeye çalışmak ve kendinle barışık olmak mı daha iyi bir yöntem yoksa bilişsel terapi kitaplarında olduğu gibi sorunların yarattığı olumsuz hislerin düşünme biçiminden kaynaklandığını varsayarak düşünceleri değiştirmek mi? Açıkçası ikincisi bana biraz kendini kandırmak gibi gelmeye başladı her ne kadar “iyi hissetmek” kitabı başlarda beni etkilemiş olsa da.
Benzer süreçleri yaşamış ve atlatmış olan arkadaşlar nasıl bir yol izlememi takip ederler? Sorunları olduğu gibi kabul edip çözmeye çalışmak ve kendinle barışık olmak mı daha iyi bir yöntem yoksa bilişsel terapi kitaplarında olduğu gibi sorunların yarattığı olumsuz hislerin düşünme biçiminden kaynaklandığını varsayarak düşünceleri değiştirmek mi? Açıkçası ikincisi bana biraz kendini kandırmak gibi gelmeye başladı her ne kadar “iyi hissetmek” kitabı başlarda beni etkilemiş olsa da.
1