Selam gececiler. Kız arkadaşımla ilgili bir şey danışmak istiyorum. Son üç beş ayda durduk yere içime bir sıkıntı geliyor, elimdekileri kaybedecekmiş, sevdiklerim ölecekmiş gibi hissediyorum sonra o his geçiyor diyordu.

Son iki aydır Erasmus dönüşü iyice mahvoldu. Benimleyken çok mutlu ama neredeyse her gece geliyor. Biraz da fazla alıngan olmaya başladı. Göğsüm ağrıyor dayanamıyorum bir anda geliyor diyor.

Yanında olmaya çalışıyorum, bana çok minnettar ama bir şey yapamayınca da üzülüyorum.
Ne yapalım, devlet hastanesindeki psikiyatriden randevu almakla çözülür mü bu?

İyi geceler hepinize.

 

İmkansiz degil ama zor ve uzun soluklu bir terapi sart.

imelih

uygun antidepresanla geçiyor ya da psikologla uzun süren terapi seansları olacak.

sta

son bir yildir her sey beni kaygilandiriyordu. sonrasinda ataklara donustu bu. geceleri cikip yurumek zorunda hissediyordum. ancak uzunca yuruyup yorulunca duzelir gibi hissediyordum. kalbim cok hizli attiginda kalp krizi geciriyorum saniyordum. artik her gun olmaya baslamisti. bazen gunde 4-5 defa kendimi disari attigim oldu panikleyip. surekli kalbimden korkuyordum. aldigim oksijen yeterli gelmiyordu.

kalbime baktirdim, bir sey yok. psikiyatra gittim, bir sure konustuk. "su anksiyeteden bir kurtulalim, ilac yaziyorum size" dedi. "ilk tercihim ilac olmazdi" dedim. "bizim psikiyatride ilk tercihimiz bu ama. terapi herkese gore degil. ergenliginde sikintilar yasayan biri olsaniz mesela, ki dunyanin en normal seyi, o zaman terapi yapardik belki. ama boyle bir durumu once ilacla cozmek isteriz" dedi. katildim tabii.

ilaci kullanmaya basladiktan 2 hafta sonra her sey normallesti. iki aydir kullaniyorum ve hicbir sorun yasamiyorum. sanki icimden cikarilip alinmis gibi hastalik. ofke kontroluyle ilgili katkilari oldu. ilacin hicbir yan etkisini de gormuyorum.

yani onerim kesinlikle bir uzmana basvurulmasi. devlet hastanesi de olur tabii ki. uzun soluklu bir terapi sart demis ustteki kisi ama birden fazla kere doktorla gorusecegini sanmiyorum kiz arkadasinizin. sadece en onemlisi o kici kaldirip doktora gitmek ve soylenenlere uymak, bilime guvenmek.

hopeless

Anksiyete ülkemizde çoğu insanda var ve farkında bile değiller. Tedavisinden çok kontrol etme durumu var. Travmatik olayları silmek biraz zordur. Düzenli bir psikolog görüşmesiyle bununla yaşamayı öğrenebilir. Anksiyete Türkiyenin yüzde doksanında var zaten kafaya da takmaya gerek yok.

mikahakkinen

çöüzülür bence, doktorun görmesinde fayda var. çok büyük atakları yok anladığım, hafif bir ilaçla çözülebilir. ama önemli olan düzenli ve uzun vadeli kullanım. bir anda düzeldim deyi bırakmamak.
ben bir yıl hiç aksatmadan kullanıp sonra kademe kademe azaltarak bıraktım ki doğrusu budur. 4-5 yıl oldu çok iyiyim. bir kez bile atak geçirmedim, ki durumum kız arkadaşınızdan daha kötüydü.

kaputt
1

mobil görünümden çık