umudu kaybetmeye başladım açıkçası, hak etmediğim halde bu lanetle yaşamaya mahkum muyum acaba ben? var mı yenebilen / cebelleşen bu sıkıntıyla?
ben sosyal anksiyetemi adı konmuş halde çok geç keşfettim, daha önce utangaç ya da depresif olduğum için böyleyim diye düşünüyordum, psikoterapistim adını koydu. Bilişsel davranışçı terapi önerdiler, ilk elde faydasını gördüm ama benim amacım bu korkunun ana nedenini öğrenmek, bu nedenle terapiye devam ediyorum. "Anksiyeteyi Yenmek" diye bir kitaba başladım, yine "İyi Hissetmek" kitabına da bakabilirsin. Yenmiş birileri varsa ben de deneyimlerini dinlemek isterim, favoriliyorum. (Şahsen çok umutluyum yenme konusunda çünkü yaş ilerledikçe kendime güvenim arttı, .kerler moduna geçtim, bu mod iyi hissettiriyor, illa bir çözümü var diye düşünüyorum, İngilizce biliyorsan yabancı kaynaklarda iyi yazılar var bu konuda)
