Dostlar uzun bir süredir güzel bir ilişkim var ve seviyorum kendisini. Fakat şöyle bir durum var ki bazı geceler derin şarkıların eşliğinde melankoliye düşüyorum bildiğin dertleniyorum ufaktan alkole verip bişeyler karalıyorum. Anlamıyorum neye dertleniyorum bildiğin ihtiyaç olduğunu düşünmeye başladım sanırım hoşuma gidiyor. Bu mazoşistlik değilse nedir




 

insan zaman zaman kendine acımayı seviyor. ortada bir bok olmasa bile en ufak şeyi sanki dünyanın en büyük derdiymiş gibi düşünüp moral bozabiliyor.

bence fazla uzamadığı takdirde sorun yok.

ravenclaw

Evde oturma. Kampa git, ava çık, balık tut. Melankoli gibi uyuşturucularla içindeki coşkuyu öldürme. Benim görüşüm tabii.

Tyelkormo

Ben de yapıyordum bunu. Ondan diyorum.

Tyelkormo
1

mobil görünümden çık