Sorum şu, siz neler hissediyorsunuz Türkiye'de trafikteyken? Özellikle kadınlar, sırf cinsiyetinizden dolayı yaşadığınız sıkıntıların üstesinden nasıl geliyorsunuz? Stresle baş etme yöntemim bisiklet sürmek, onda da aynı sıkıntıları yaşıyorum. Sokağımda dar yolda bisikletle 20 ile seyrederken dibime girip kornaya basan, aragaz veren adama olan kinim nasıl geçecek? İnsanca yaşamak neden bu kadar zor?
Sanırım tek çare: (bkz: türkiye'den siktir olup gitmek)
hayır tek çare buna alışmak. insanları değiştiremezsin. kuralsız, saygısız, görgüsüz bir toplumda yaşıyoruz.
otobüste bacaklarını açarak oturan, kolunu senin karın boşluğuna dayayarak oturan, yolculuk boyunca telefonda muhabbet eden, müziğinin sesini hatta kulaklıksız video/müzik falan açıp dinleyen, korna sesleri, yolu tıkayan minibüs/dolmuş esnafı, kaldırımdan geçerken sanki ambulans geçiyormuşçasına korna çalıp duran bisikletliler... polisi, zabıtası da farklı değil.
bu toplum böyle. maalesef böyle. bunları sorun ettiğin, kafaya taktığın zaman deli muamelesi görüyorsun. bana psikologa gitmen gerekiyor, ilaç kullanman gerekiyor deyip duruyorlardı iş arkadaşlarım. çünkü tuhaf/yanlış/kötü olan bu görgüsüzlükler/ terbiyesizlikler değil, benim bunlardan şikayet etmem! çünkü tuhaf olan onlar değil, benim!
tr'den imkanım olsa giderdim ama temelli de gidemem. toprağımı, vatanımı seviyorum. her memlekete gittiğimde eğilip toprağını öpen adamım ben.
gözlerini, kulaklarını ve zihnini bunlardan uzak tutmaya çalışacaksın olabildiğince. başka yolu yok maalesef.
Geçenlerde Beylerbeyi'nde sari ışıkta kalkmadım diye ne kahpeliğim ne o....uluğum kaldı. Sarıda korna yaptı, ben de " ne var ne" babında elimi kaldırdım ve bu hakaretleri işittim. Üstelik arabada çocuğum da vardı. "Anne o..... ne demek "diye sordu. Ben de adam kendi adını söyledi dedim ne diyim.
Mümkün oldukça araç kullanmamaya çalışıyorum İstanbul'da. Toplu taşıma kullanıyorum ama o da ayrı dert. Evet bunu dillendirip rahatsız olunca da takıntılı tip oluyoruz. Normal görülüyor bu toplumda bu davranışlar.
ben bir ara şu maçlarda kullanılan sprey şeklinde kornalardan alıp adamın kafasına sıkmayı düşünüyordum. sonra geçti.
türk insanı'nın mükemmel bir karakter yansıması trafikte ki davranışı. hamur bu, fazlasını bekleme :)
istanbul trafiği gerçekten insanı çıldırtıyor. benim uyuz olduğum tipler araba kullanırken telefonla konuşanlar. yavaş yavaş gidip slalom yaparlar, aynalara bakmazlar, yeşil ışık yanar geçmezler. Hatta geçen haftalarda oldu daha. yeşil yandı adam telefona daldığı için tekrar kırmızıya döndü geçemedi salak, arkasında da 3 araba bekliyoruz biz de kaldık. kimse de korna çalmadı. Bu olaydan sonra telefonla ilgilenen gördüğüm anda kornaya abanıyorum. benim zamanım onların gerizekalı muhabbetinden daha değerli.
Ben yazicaktim ama runagain yazmis. Biz bu topraklarda azinliktayiz.