şu zamanda aslında herkesin içinde var sanki bu, ya da sosyal medya zamanla insanları bu şekilde davranmaya itti. ilgi odağı olmak istemek bir insanı kesinlikle kötü birisi yapmaz, fakat siz ne düşünüyorsunuz bu tür insanlar ile ilgili merak ettim? burada 'ben ilgi odağı olmayı çok seviyorum' diyen var mı? bu durum özgüven ile mi ilgilidir?
En kaba tabirle siktiri cekerim boyle insanlara. Hani ciddi ciddi. Hic dayanamam.
Her insan az ya da cok takdir edilmeyi, begenilmeyi ister. Sosyal varliklariz ve sosyal ortamlarda boyler seyler her insan da az ya da cok vardir.
Lakin, "attention whore' olma durumu bir kisilik bozuklugu bana gore. Kendi ozguveni olan, kendine has hayat gorusunu oturtmus, bazi seyleri asmayi basarmis insanlar da olmaz bu durum.
Attention whorelar genelde surekli onay alma haliyle yasarlar. Git gide '"dependent-personality-disorder" (DPD) durumu ortaya cikar. Ozgun degillerdir. Bir seylerin eksikligi dolayisiyla bu durumu yasiyorlardir.
Kanimca iyi bir hal degildir uzerine gidilip degistirilmesi gerekir.
Sosyal medyanin kendisi degil ama sosyal medya "bagimliliginin" bunda kesin payi oldugunu ben de dusunuyorum.
@qazaqwsx bu 'özgün olmama durumu' ilginç geldi, çünkü aynı arkadaşın daha önce gidip bende gördüğü alakasız birkaç seyin aynısını (kazak, tekli koltuk gibi) aldığını fark etmiştim. pek üzerinde durmamıştım 'beğenmiştir, almıştır' diye ama olay oturdu gibi şimdi.
ilgi odağı olmak için yırtınan insanlar değil de; yalnızca yaptığı işe yoğunlaşan ve bu işte iyi seviyelere geldikleri için gayri ihtiyari ilgi odağı olan insanlar var. işte tüm saygım onlaradır. benim ilgimi o kişiler çekiyor.
misal, nuri bilge ceylan.
veyahut bilim dünyasından fizikçimiz mete atatüre.
ne özgüveni, tamamen mallık.
sosyal medyanın getirisi olan şeyler bunlar.
herkes dünyanın kendi etrafında döndüğünü sanıyor.
İlgi odağı olmayı hep severdim. çocukken hep şarkıcı olma hayalleri kurardım, hep sahneye çıkardım mesela. Ya da odak demeyelim ama ilgilenilmeyi severim. Hatta, birçok insan ister adının güzel şeylerle anılmasını. Şurada + 1 geldiğinde kendime tezahürat yapmasam da, iki saniyelik 'ehehe, sağ olsun' diye sevinirim. 'Anaaa, biri aycho demiş' diye mutlu olur, anlık şımarırım kötü bir şeyde değilse. İşyerimde bir başarımdan bahsedilse orta yerde, o gün göbek ata ata dolaşırım. Sevgilim ilgi gösterince mutlu olurum, hiçbir neden yokken ilgi göstermezse dikkatini nasıl çekeceğim diye maymuna dönerim. Biri elbiseme 'Ne güzel elbiseymiş' dese, 'Ben de çok sevdim bunu, yaşasın başkası da sevdi' der, 32 diş sırıtırım.
Burada kişiyi iyiden kötüden ayıran sınır; kendisine hep ilgi gösterilmesini beklerken başkasına ilgili göstermemesi, başkalarına zerre ilgi göstermemesi, tüm ilgiyi kendisinin emmesi, assolist havasına girmesi olabilir. Bence bu bir dengedir; birileri seni şımartır, sen de başka birini şımartırsın. Böylece güzel bir denge ve döngü oluşmuş olur. Herkes dışarıdan ilgi görürse herkes mutlu olur. Biraz şımartılmak herkesin hakkı. Şımartılan insan, o mutluluğu ile güzel de şımartır, mutlu eder. İlgi gösterdiğin, şımarttığın insandaki o utanmış ama hoşuna gitmiş gülümseme kadar güzel ifade çok azdır, sırf o ifadeyi görmek için bile şımartmak güzeldir. Kötü dönemindesindir, normalden fazla ilgi toparlamana yardımcı olur. Yarın da başkası için gerekir.
Şımartıldığını sana geri vermiyorsa, başkasına iletmiyorsa, kendi emip duruyorsa, 'Yazık kimin çocuğuysa' der geçerim. İlgi odağı olmakla, herkesin yegane ilgi odağı olması arasında fark var.
Bir de ilginin kıskanılması konusu var. Gerek ilgi odağını kıskanma, gerek başkasına gösterilen ilgiyi kıskanma olsun, tek başına ilgi odağı olmak istemek kadar ağır davranışlar. Bugün sen şımartılırsın, yarın ben. Herkesin şımartılma ve ilgi alanı da farklı olabilir ama bir yer mutlaka vardır.
Hatta konuyla ilgili
s-media-cache-ak0.pinimg.com 
Bunu hepimiz için yapmamız gerek bence.