Apartmanlarımızın arka tarafları birbirine bakıyor, ortası küçük bi bahçe ve otopark.
Aileyi tanımıyorum, o apartmandan kimseyi tanımıyorum ama ilkbahardan itibaren evlerimizin kapıları-pencereleri açılınca kızın çığlıklarını duymaya başlıyoruz.
Bazen saatlerce kahkahalar atıyor ölümcül şekilde gülüyor.
Bazen de saatlerce ağlıyor, korku çığlıkları atıyor, geriliyor. Bu aralar çok gergin, ailesi dövüyor. Az önce babası "bundan sonra her gün döveceğim her gün!" diye bağırıyodu. Sonra tekrar saldırmaya çalıştı, kızı odadan kovdular sanırım. En fazla 20 falandır yaşı.
Sinirim bozuluyor, hiçbir şey yapmamak canımı sıkıyor.
Bedensel bi engeli yok gördüğüm kadarıyla balkona falan çıkıyor kendi başına yemek yiyebiliyor.
Bu şiddet meselesine karşı şikayet edebileceğimiz bi yer var mı? Hangi kurum ilgilenir, akibeti ne olur şikayetin? Arka odaların penceresini açmaya korkar oldum seslerini duycam diye. Annesi sürekli yarı ağlar yarı laf sayar durumda. Bi de abisiyle kız kardeşi var sanırım ama onlar hasta değil.
polis bişey yapmaz, alo 144'ü ara, bu tarz durumlar için var olan bir hat. pratikteki uygulamalarını bilmiyorum ama polisten daha çok işe yarayacağına eminim.
akıl hastası derken zihinsel engelli ise 144 arayın.
zihinsel engelli çocuklarını dövüyorlarsa ben onların olmayan vicdanlarına sokayım.
aile ve sosyal hşzmetler bakanlığı ilgileniyor
Zihinsel engelli diyemiyorum çünkü bahsettiğim gibi kendi başına yapabildiği şeyler var, bazen bağırarak şarkı bile söylüyor balkonda. Sözlerini yarı tutturuyor. Kaslarını kontrol edememe gibi bi durumu da yok. Bazen sürekli sallanıyor ileri geri sağa sola. Anlamsız da olsa konuşuyor, bikaç kez bana seslenmişti otoparktan çıkarken.
Küçük çocuk gibi ama inişli çıkışlı işte değişik.
Aynısı burada da var. Ama dayak yok. Sadece balkondan saçma sapan konuşuyor.
En iyisi 144, bimer, polis kombosu. Ha bi de beni de ara.