Rahatlatıcı söz derken kendi tecrübemi yazayım. 1999 Gölcük Depremi'nde 7 yaşındaydım. Depremden sonra biz de bir süre böyle şeyler hissetmiştik. Bazı önemli olaylardan sonra insanlarda travma sonrası stres bozukluğu oluşuyor. Bu sık görülen bir olay. Seninki de bir süre sonra geçecek. Ya da geçecek demeyeyim ama unutacaksın. Sessizliğe odaklanmak yerine başka şeylerle ilgilen. Sıkılınca yürüyüş yap. Sallanıyor mu diye lambalara bakma.
Sen onu unutamadan yenisi gelecek. Üzgünüm ama gerçek bu. Tetikte ol.
Öleceğin varsa bir yudum su içerken bile ölebilirsin. O yüzden çok takmamak lazım ha depremde ölmüşsün ha kalp kriziyle sonuçta gideceğin yer aynı. Nasıl rahatladın mı? :) koyvermiş insanların düşünce yapısı diyoruz biz buna.
yasadigin seyin ismi "travma sonrasi stres bozuklugu" bunu ara google'da.