Tuz buz oldu.
İnsanlar yerine hayvanlarla uğraşarak bir yaşam sürmekti.
resmen hatırlamıyorum. Hayal kurmayı bırakmışım, plan yapmaktan.
Oha, her dakika hayal kuran bir ben miyim? Birkac saat once hasta olan cok cok sevdigim yakinimin iyilestigini, onla yapacaklarimizi hayal ettim. Sonra da sevdicegin turkiyeye dondugunu, bulustugumuzu hayal ettim. Yine dun falan babamla yapacagimiz ispanya seyahatini hayal ettim. Bi de bunlari cok net, bildigin gozlerimi kapatip gozumun onune getirerek, neredeyse yasayarak hayal ediyorum. Hayal kurmadan yasaniyor muymus? Yoksa ben mi cok hayalperestim? :)
Kendim kurduysam hatırlamıyorum ama son zamanlarda en çok hoşuma giden tıp okuyan kardeşiminkiydi. onun pratisyen zorunlu görevi ile benim uzmanlık zorunlum 4 yıl sonra. Önce benimki belli olursa o da benim olduğum şehri yazacak, beraber gideceğiz.
Hayallerde yaşadığım için bu soruyu okumadan az önce bile kafamda bir şeyler kuruyordum. Asla olmayacak bir şeyin hayalini kuruyordum.
bu kadar tüketim çılgınlığında hayal edecek şey kalmadı..
akşam eve gitmek olabilir ama, paket hayaller :)
Ben de çok kurarım ve deli saçması şeyler olur genelde. Hani gittiğim kafede dans yarışması gecesi olsa ve orada birinci olsam son dansı bitirirken şöyle selam verirdim diye düşünüp kendi kendime gülerim hahaha.
(deli mıdır nedir)
en son hatırladığım fantastik bir hayal. ölene değin tarafıma uyuma fırsatı sunduklarını hayal ediyorum. sonra üzerine düşünüyorum uzun uzadıya. sonunda rüyalarımın içinde bulunduğum gerçeklikten daha değerli olduğuna kanaat getirip kabul etme kararı alıyorum böyle bir durumla karşı karşıya kalmam halinde.
www.youtube.com 