Bir durum var ve siz ölürseniz o yaşayacak. Aksi halde o ölecek
Siz öleceksiniz ve o normal yaşantısına devam edecek
Cevaplar :
Ölürüm
Ölmem
yoo, manyak mıyım?
Ölmem
ölmem
niye öleyim? kimsenin yerine ölmem, annemim bile.
Ölmem
hiç çok yakın arkadaşlık çıkmamış sanırım. ölürüm. net.
Ölmem
Ölmem.
Hayır
Ölürüm.
Colugu cocugu var derim en azindan.
aile dışında ölmem
aile için düşünmem bile can feda derler ya.
arkadaş..bilmiyorum hayır yani..koşullara göre değişir aslında. belki benim hayattan beklentimin olmadığı ve artık yaşam zevkimin kalmadığı hatta şu dünyada fazlalık olduğumu hissetiğimde ve hayatta olmak ona ve dünyaya benden daha çok şey katacağını bilirsem düşünebilirim. ama sanıyorum ki bu da çok istisnai bir durum.
runagain yazınca aklıma geldi.
askerlik süremce bayramlarda, özel günlerde falan evlilere nöbet yazdırmamaya çalışırdım. ailemden 1500 km uzaktayım ha evde boş boş oturmuşum ha nöbet tutmuşum diyerek. en azından adamın çocukları sevinsinler derdim.
şimdi runagainin yazdığını görünce soma faciasındaki o sahne aklıma geldi.
(bkz: beni bırakın mahmut'u alın onun karısı hamile)
ben bu sözü duyduğumu hatırlıyorum ama videoyu bulamadım bir türlü. arkadaş için ölünebilirmiş.
Ölmem
(bkz: bir anket platformu olarak ekşiduyuru)
ölmem. şu tek kelimelik cevapları olan, içeriği de sandığınızdan 10000 kat daha az ilgi çekici olan anketlere de bir son verin artık lütfen.
Annem babam yasamiyorsa olurum. Ama onlar yasarken yapmam, yazik evlat kaybi cok agir olur.
benim varlığımla vücut bulmuş birisi için neden öleyim ya, böyle saçma soru mu olur allasen. böyle söyleyince çok megalomanca görünüyordur belki ama bu adamın "en yakın arkadaş" olmasının sebebi ben değil miyim? onun BENİM İÇİN herhangi biri olmayıp EN YAKIN ARKADAŞ olması, benim varlığımdan kaynaklanan bir şey değil mi? aynı şekilde, benim onun için en iyi arkadaş olmam da tamamen onun algısı ve varlığıyla oluşan bir durum değil mi?
benim yok oluşumla birlikte yok olacak bir şey için neden öleyim yahu? şu dünyada uğruna ölmeyi kabul edebileceğim tek kişi herhalde çocuğum olur ki onun için de söz veremiyorum. geçen reddit'te okumuştum bir olay, i am not proud of my son diye, gugıllarsanız çıkar sanırım. adam öz annesine tecavüz ediyor. kadın, bunun üzerine eşini "ona çok benziyorsun" diyerek boşuyor, sonrasında da intihar ediyor. tüm bunların üstüne, anasına tecavüz eden ruh hastası it, babasıyla "nasıl çaldım senin orusbunu" diye dalga falan geçiyor. böyle "çocuk"lar da var.
büyük konuşmak gibi olmasın ama ben kimse için ölmem ya. ben olmadıktan sonra onların benim için ifade ettiği bir anlam yok ki. bunun tek bir istisnası var: savaş falan çıkar, anamız babamız kardeşimiz özgürce yaşasın diye o zaman ölümü göze alabilirim. öyle bir durumda "ben yoksam onların anlamı yok ki" demem, sonuçta benden sonra da yaşayacak onlar.
ama durduk yere şimdi arkadaşım ölmesin diye ben niye öleyim amk, böyle bi şey olabilir mi ya. kesinlikle doğru bulmuyorum.
eşimin yerine ölürüm.
Çok çok çok yakın arkadaşımsa çok seviyorsam çok ihtiyacı varsa ve ben son çareysem, yapacağım en büyük güzellik karaciğerimden bir parça vermek olurdu ama ölmem. Misal karaciğer değil de böbrek lazım olsa onu da vermem. Böbreğimi vermiyorsam ölmeyi hiç düşünmem.
Yoo ölmem tabi ki
Ölümden dönerim
neden öleyim, annem babam mı? ölmem.