Ekşi Duyuru

biraz uzun olacak simdiden uyarayım. 6 ay kadar once internetten biriyle tanıstım ama ortak cevremiz vardı. bu sebeple benim guvenlik takıntılarıma ragmen gorustuk. hep eski sevgilisine takıntısından bahsediyordu, aylarca psikologuyla bu konuyu konusmus. ben de basta duygusal bişiyler olma ihtimalini dusunmezken, surekli ve cogunlukla onun talebiyle gorusmeler konusmalardan sonra bende bazı duygular olustu. hatta fiziken o yakınlık gosteriyordu. bunları konustuk, benim zihnim cok kirli olmaz dedi, yanlıs anlasılmısım dedi. bundan 1 ay sonra öptü, öpüştük. hatta ilk opusmeden sonra bu da mı yanlıslıkla oldu dedim bişiy demedi. 2 hafta böyle gitti, sonra yine ilişki olmaz dedi. bu arada benim bu tarz şeyleri rahatca yasamayan ve öncesinde tecrubesi olmayan bir insan oldugumu biliyor. neyse son ilişki olmaz konusmasından sonra gorusmesek daha hayırlı dedim. neden ne gerek var böyle bişeye neden uzak olalım dedi, ben de böyle arada kalamam, duygularıma hukmedecek iradem yok dedim gorusememe kararı aldık. surec icinde 3 aylık bi surede yani, benden saglam bi duygusal destek aldı. bu olaydan sonra normal olarak 2-3 defa daha gorustuk, 1 ay hiç gorusmedik.
1 ay sonra gorustugumuzde tum geceyi beraber gecirdik. bilmiyorum cok tutkulu ve benim icin cok guzel bi geceydi, ama kendime hep sunu telkin etmeye calıstım. burdan cıkıp gittiginde geriye bakma, yani duygular cok yogundu ama ona guvenmiyordum alttan alta. yine de koynundayken yine bana travma yasatmazsın insallah dedim. bişiy demedi. sonra bikaç gun normal o yazdı, ben de olmuyor böyle dedim yine actım meseleleri. bu defa yine kavga ettik birbirimize girdik. bu konusma dediklerimin hepsi fazla buyuk kavga, gurultu bazen yadırgama şeklinde gitti. şimdi uzaktan baktıgımda hep kendimi onu suclarken yakalıyorum, sanki hep guvenimi sarsmıs gibi. ama kendime baktıgımda ben de hemen beklentiye girmişim, duygusal olarak dengeli degilim ve bunu da ona yansıtmısım. ama benim pskiolojik sorunlarım oldugunu ve cok guvensiz oldugumu biliyor. sonra neden bunları dikkate almadı diyorum, yine sucluyorum. öte yandan nerdeyse 30 civarı insanlarız, herkes kendinden sorumlu. hayat boyu birileri benim guvenimi sarsmıs gibi hissediyorum, bu kadar da olmaz. benim algımda da bir bozukluk var bu belli ama yasananlar 3. bir gözle nasıl gorunuyor merak ediyorum.