Bencil bir insan olarak mutlu olmayı öncelikli alıyorum. Zaten genelde iyilik mutluluk getiriyor.
Bunların ikisi birbirinden ayrılmak zorunda değil ki, hem iyi hem mutlu olunabilir. İyi olmak demek önüne gelene kendini ezdirmek demek değil. Ayrıca, mutlu olmanın yollarından biri de başkalarına yardım etmek. Hatta bir Çin atasözü vardı: Bir saat mutlu olmak istiyorsan, kestir. Bir gün mutlu olmak istiyorsan, balığa git. Bir yıl mutlu olmak istiyorsan, servet kazan. Bir ömür mutlu olmak istiyorsan, yardım et. Önceliği birbirinde ayırmıyorum; kötü ve mutsuz olmamaya çalışmak yetiyor genelde.
Mutlu olmak icin iyi olmaman lazim. Iyiler gercekten iyiler mutlu olmaz olamaz.
açılın insanoğlundan tüm ümidini yitirmiş pesimist ruh sizin de içinizi karartmak için ayağınıza geldi.
Ben insanın kendine yaramayacak hiçbir şey yapmayacağını iddia ediyorum.
karşılıksız iyilik yapan ve bunu kimsenin bilmemesi için çaba harcayan biri dahi, sırf kendini iyi hissetmek adına iyilik yapıyor bence.
demek ki her insan iyi hissetmek / mutlu olmak için bişiler yapıyor.
insanoğlu karşılıksız yardım edebilecek kapasitede bi canlı değil bence.
aychovsky + 1
Bu sizin mevcut değerlerinize bağlı. "Normalde" bu yaşa kadar edindiğiniz değerler var. İdeali "iyi olma"nın size getireceği iç huzuru ve iyilik hissinin sizi mutlu edeceği. Ama çıkarlarımız doğrultusunda arada "iyi" olmayabiliyoruz. Bu - değerlerimize ne kadar bağlı olduğumuza göre değişen bir biçimde - çıkarlarımıza uygun davrandığımızdan ötürü aldığımız mutluluğu bir miktar azaltıyor.
Asıl odaklanılması gereken bu ikilemlerde çok kalmamaya çalışmak, hayatını "iyi insan" olarak mutlu olacak şekilde şekillendirebilmek.
başkasının mutsuzluğu üzerine mutluluk kurulamaz diye düşünüyorum. bu yüzden iyiliği feda edip mutlu olunamaz.
genel olarak iyi insan bir şekilde mutlu da oluyor zaten, bu yüzden iyi olmak diyorum.
aychovsky +1