uzun değil de 4 mısra bile olur.
sizin sevdiğiniz şiirler ne? hadi mesainin bitmesine az bi zaman kala şiirlenelim.
En sevdiğim değil de yeni keşfettim. Geçen sınıfta otururken çocuğun biri durduk yere kendi kendine şiirin ilk cümlesini söyledi. Öyle arayıp buldum.
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin.
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık.
Cemal Süreya (Aşk şiirinin bir kısmı)
Bir misafirliğe gitsem
Bana temiz bir yatak yapsalar
Her şeyi, adımı bile unutup, Uyusam…
Kalktığımda yatağım hâlâ lavanta koksa
Kekikli zeytinli bir kahvaltı hazırlasalar
Nerede olduğumu hatırlamasam
Hatta adımı bile unutsam…
Melih Cevdet Anday
islamcı olduğu için fazılboy'u hiç sevmem ama "beklenen"in hakkını vermek lazım, bayılıyorum şahsen. ne zaman okusam soğuk mezara girmiş gibi hissediyorum kendimi şerefsizim, kısa ama çok etkili ve ağır geliyor bana. gerçi sevdiğiniz şiir duyurusuna bunu yazmak da biraz "metalika diye bi grup buldum süper" gibi oldu ama olsun,
Ne hasta bekler sabahı,
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Yokluğunda buldum seni;
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme, artık neye yarar?
***
bunun dışında şöyle bir enstantane geldi aklıma: lisede bir kıza aşıktım. üçüncü şahsın şiiri işleniyordu derste. hocamdan izin isteyip tuvalete gitmiş ve adeta bir LITTLE BITCH gibi ağlamıştım. ebem zkilmişti fikrimce. çok fenaydı. o şiiri de çok severim ama sırf o anının acısı yüzünden görmek/duymak istemem pek. hayır aşk dediğim şey de 1-2 aya geçip gitmişti yani liseliyiz sonuçta ama kendi kendime hissettiğim o kadar yoğun olmuş ki o şiir hala canımı yakar.
"En"li soruları sevmem ama aklıma ilk gelen Behçet necatigil'in sevgilerde şiiri
Ayrılış
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Orhan Veli Kanık
Eski bir sevdadan kurtulmuşum;
Artık bütün kadınlar güzel;
Gömleğim yeni,
Yıkanmışım,
Traş olmuşum;
Sulh olmuş.
Bahar gelmiş.
Güneş açmış.
Sokağa çıkmışım, insanlar rahat;
Ben de rahatım.
Orhan Veli
Şiirin adının "Illusion" olması da ironik bence.
Tebessümle vuslat etmez sima, ezelden beri nicedir çektiğim azap.
Aşikar ki huzur memnudur bu ruha, müptelası olmuş elemin düşmüş bitap.
Fecr çökmüş şarka, lakin, terk-i diyar eylemiş zayidir afitap.
Beyhude bir hülyadır reha, nihayete ermedikçe bu büyük gazap.
yaşamaya dair.
karanfilden sandala bindi beyaz maşlahlı hanım
bir elinde şemsiyesi
bir eliyle açtı yelpazesini
cuma günü göksu'ya gitti
beyaz maşlahlı hanım.
---
neler yapmadık şu vatan için
kimimiz öldük kimimiz nutuk söyledik
SİS
İki şehri var gecenin, biri gözümde
tütüyor, birinin dumanı üstünde yağmur
gibi çöken siste, bana bu uykusuz
şehri niye bıraktın, göze alamadığım
bir şehrin yerine bütün şehirlerdesin,
gece değil istediğin hayli karanlık
bakışlı bir şehrin gözleriyle çarpışmak
hevesindesin! Gözlerini anlıyorum henüz
bağışlayabileceği gözleriyle çarpışmadı kimsenin;
gözlerimizi uzaklıklar değil ki yalnız
göze alamadığımız yakınlıklar da acıtır,
ve gözleri ancak gözler bağışlayabilir,
öyle acıyor ki gözlerim kim bağışlayacak,
sis değil, uykusuzluk değil, iki uzak
şehir gibi ayrılıktan kavuşmuyor gözlerim :
Biri hepimizle gözgöze gibi hala uykusuz,
biri sis içinde kirpiklerine kadar açık,
bu sessizliği kim bıraktıysa, göremiyorum
konuşkan gözlerinde tek sözcük bile,
gözlerimiz birbirine değmiyor gecenin iki şehrinde
Kimsenin kimseye gözü değmiyorsa, şiir niye ?
Haydar ERGÜLEN
üçüncü şahsın şiiri
gözlerin gözlerime değince
felâketim olurdu ağlardım
beni sevmiyordun bilirdim
bir sevdiğin vardı duyardım
çöp gibi bir oğlan ipince
hayırsızın biriydi fikrimce
ne vakit karşımda görsem
öldüreceğimden korkardım
felâketim olurdu ağlardım
Aşkım da değişebilir, gerçeklerim de.
Pırıl pırıl dalgalı bir denize karşı
Yangelmişim dizboyu sulara,
Hepinize iyi niyetle gülümsüyorum,
Hiçbirinizle döğüşemem.
Siz ne derseniz deyiniz
Benim bir gizli bildiğim var,
Sizin alınız al inandım,
Sizin morunuz mor inandım,
Ben tam dünyaya göre,
Ben tam kendime göre,
Ama sizin adınız ne?
Benim dengemi bozmayınız.
Turgut UYAR
ağaca bir taş attım
düşmedi taşım
düşmedi taşım
taşımı ağaç yedi
taşımı isterim
taşımı isterim
orhan veli kanık
kısa dediğin için bunu tercih etim yoksa karar veremezdim, sevgiler.
Sevgili, seninle ben pergel gibiyiz:
İki başımız var, bir tek bedenimiz.
Ne kadar dönersem döneyim çevrende:
Er geç baş başa verecek değil miyiz?
ömer hayyamın murabbalarını seviyorum ben.
sesinde ne var biliyor musun
bir bahçenin ortası var
mavi ipek kış çiçeği
sigara içmek için
üst kata çıkıyorsun
sesinde ne var biliyor musun
uykusuz türkçe var
işinden memnun değilsin
bu kenti sevmiyorsun
bir adam gazetesini katlar
sesinde ne var biliyor musun
eski öpüşler var
banyonun buzlu camı
birkaç gün görünmedin
okul şarkıları var
sesinde ne var biliyor musun
ev dağınıklığı var
ikide bir elini başına götürüp
rüzgârda dağılan yalnızlığını
düzeltiyorsun
sesinde ne var biliyor musun
söylemediğin sözcükler var
küçücük şeyler belki
ama günün bu saatinde
anıt gibi dururlar
sesinde ne var biliyor musun
söyleyemediğin sözcükler var.
8.10 vapuru - CS
bir de Sezai Karakoç'un balkon şiiri.
çocuk düşerse ölür çünkü balkon
ölümün cesur körfezidir evlerde
yüzünde son gülümseme kaybolurken çocukların
anneler anneler elleri balkonların demirinde
içimde ve evlerde balkon
bir tabut kadar yer tutar
çamaşırlarınızı asarsınız hazır kefen
şezlongunuza uzanın ölü
gelecek zamanlarda
ölüleri balkonlara gömecekler
insan rahat etmeyecek
öldükten sonra da
bana sormayın böyle nereye
koşa koşa gidiyorum
alnından öpmeye gidiyorum
evleri balkonsuz yapan mimarların.
insansız adalet olmaz.
adaletsiz insan olur mu?
olur, olmaz olur mu?
ama, olmaz olsun!
özdemir asaf - adalet
Gülce-Ömer Lütfi Mete