sevmiyorsanız da sebebi nedir?
garip akımı ile başlayan ölçü ve kafiye yıkma çalışması çok başarılı olmuştur.
şiir şiir olmuştur.
duygu ön plana çıkmış, sırf kafiye uydurcaksın diye cümle kesilmemiştir.
ben düzensiz şiiri severim.
diğeri tekerleme gibi gelir. bir çoğu değil tabi ki.
Serbest şiir içinde beni yakalayacak bir kelime yoksa çöp. Okurken 'ben de yazarım, ne şimdi bu' moduna giriyorum istemsizce. Kafiye seviyorum, gözüme ya da kulağıma fark etmez.
Kafiye seviyorum. Serbest olarak sevdiğim şiir sayılıdır. Gerçektwn güzel olması lazım. Aksi halde çok itici geliyor. Böyle önüne gelen vurucu cümleler kullanarak serbest şiir yazıp çok cool olduklarını düşünüyolarmış gibi geliyo. Böyle aklıma direkt kahraman tazeoğlu, küçük iskender, ceyhun yılmaz, hatta yunus günçe geliyo. Iyyk :(
kafiyesiz şiir sevmemenizin sebebi her önüne gelenin şiir yazıyorum ayağına kafiyesiz şiir yazmaya çalışması ve bazılarının çok soyut ve bazen anlamsızlığa varan şiir yazmasıdır.
ben her iki şiir türünü de severim. ikisi de ustalık gerektirir.
"Akın var
güneşe akın!
Güneşi zaptedeceğiz
güneşin zaptı yakın!
Düşmesin bizimle yola:
evinde ağlayanların
göz yaşlarını
boynunda ağır bir
zincir
gibi taşıyanlar!
Bıraksın peşimizi
kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar!"
ve diğeri:
"Mehlika Sultan'a âşık yedi genç
Gece şehrin kapısından çıktı:
Mehlika Sultan'a âşık yedi genç
Kara sevdalı birer âşıktı.
Bir hayâlet gibi dünya güzeli
Girdiğinden beri rü'yâlarına;
Hepsi meshûr, o muammâ güzeli
Gittiler görmeye Kaf dağlarına."