-keza yine tost istiyorsunuz mesela, resimde yanında salatası, patatesi var. patates kızartmasıyla servis edilir filan yazıyor. ama yanına koyacakları 3-5 patatesi koymamışlar. 'kardeş koymamışsınız patatesi ne iş?' der misiniz? yoksa şimdi boşver 3-5 patatesin peşine düşmüş gibi görünmeyeyim mi dersiniz?
"bunun yanında tatlı güzel kurabiyeler mi vardı, ben mi başka yerle karıştırıyorum." der geçerim.
patatese girmem.
- canim o kurabiyeden cektiyse, sempatik sekilde "ya bunun yanina kurabiye veriyodunuz cok guzeldi, ondan var mi?" derim. canim asiri istemiyorsa soylemem, yemiyim daha iyi :)
- demem. 3-5 patatesin pesine dusmus gibi gorunmemek icin degil, nedne bilmiyorum ama demem :D
Ben fark etmem, fark edersem de önemsemem.
ben istiyorum, en son dündü sanırım kahve dünyasında çikolata kaplı kahve çekirdeklerini getirmediler. sizin kahve çekirdekleriniz vardı ne oldu ona neden getirmiyorsunuz diye sordum getirdiler.
Mesela kocaeli'de bounty'mi ne oluyordu onlardan da istiyordum. ücretsiz getiriyorlardı. Ama çok sık giderdik biz onun da bi' aksiyonu olabilir bilmiyorum.
Yani ben bu tür durumlarda çekinmem, çünkü oraya zaten yeme-içme-sohbet etme-zaman geçirme maksatlı gitmişizdir. çay içerken bile, tarif ettiğim oluyor. Şöyle şöyle getirir misiniz filan diye. Evden pek bi' farkı yok benim için.
ilk örneğin için, "boşver peşine düşmüş gibi olmasın" derim veya değişikliğe gidip o yan ürünleri artık vermiyor olabileceklerini düşünürüm ama "nerde la kurabiye" diye sorana da bir şey demem. ürünü o haliyle görmüş birisi pekala o beklentiyle satın almış olabilir, sormak hakkıdır.
ikinci durumda sorarım çünkü patates kızartmasıyla servis ediliyorsa, patates kızartmasıyla servis edilir. bu 3-5 patatesin peşine düşmek değil hakkını aramaktır. bugün patatesini aramayan yarın anasını bacısını satar, vergi kaçırır, terörist olur.
ne istiyorsam bunun yanındaki x'leri çok seviyordum ben ya sanırım koymayı unutmuşsunuz, varsa getirir misiniz derim, diyorum.
İkisini de söylerim
Ben soylerim hepsinde.
eğer o bisküvileri, patatesleri seviyorsam ve keyfim yerindeyse nazikçe sorarım.
her seferinde kenarda bıraktığım şeyi umursamam.
patatesi isterim kurabiyeyi boşver derim.
Söylüyorum genelde hiç ters bir tepkiyle karşılaşmadım hep güleryüzle getiriyorlar.
Soylerim tabi madem seviyorum. Bugün mcdonalsda önümüzdeki kadın pateteslerleri degistirtti taze cikandan verin dedi gerisini sen düşün. ..
geçen beşiktaşta başıma geldi. o kurabiye olayında ayıp ediyolar ama kalmamıştır heralde diye şeyapmıyorum. ama patatesi affedemem.
hepsinde güler yüzle ve esprili bir dille söylerdim, söylediğim de oldu. :)
Dikkatimi çekeceğini sanmıyorum ama farkedersem ve hoşuma giden bir şeyse söylerim.
menüde yazıyorsa ve yemek istediğim bir şeyse isterim. patates yemiyorum mesela, istemem.
menüzde yazmıyorsa ve yemek istiyorsam da, zorunlulukmuş gibi değil de çok güzel olduğu için sempatik bir şekilde sorarım.
sürekli gittiğim yerde kahvenin yanında iki minik parça mozaik pasta olurdu. teke düşürünce bile ses çıkardım ben valla :/ gerçi garsonlarla baya samimiyiz, ona sığındım sanırım. başka yerde yapmam.
eğer patatesle servis edileceği belirtilmişse söylerim. Çayın yanındakileri sormam
menüde olan bir şey eksik gelmişse söylerim. çayın yanında bisküviyi çok sevdiğimden kesin söylerim. hatta gitmişken 2 tane getir emmioğlu der, bahşişini de bol tutarım ki bir dahakine unutmasın.