uzun zamandır kendimi bulmaya çalışıyorum. son birkaç aydır sayısını hatırlayamayacağım kadar topuluk, insanla görüşüp onlardan ayrıldım. ayrıldığım topluluk ve insanlar artık bana faydası olmadığına inandığım, kendime yanında daha fazla yer bulamadıklarımdı. aslında mesele basit. bizler değiştikçe hayatımız değişiyor, çevremiz, arkadaşlarımız değişiyor. ne kadar hızlı değişiyorsak bunlarda öyle hızlı değişir. kendimi birçok şekilde değiştirdim ama sonunda kendim olmam gerektiğini anladım. kendim olduğumu sandığımda bile bir şeylerin etkisinde olduğumu anladım. eğer ne kadar kendim olursam yanımda olan insanlardan o kadar mutlu olacağımı farkındayım. ama mesele şu ne zaman karşıma tam olarak istediğim deneyimi yaşayabileceğimi düşündüğüm bir olasılık çıksa onu kaçırıyorum. bugün arkadaşımla galata köprüsünde yürürken iki avrupalı turist (kız,erkek) arkadaşımın çantasının açık olduğunu espirili bir şekilde söylediler. aşırı samimi hissettim. avrupaya kaçmak istiyoken avrupa gelmiş gibi hissettim adeta. o anda onlarla konuşabilirdim ama yanımda kasıntı arkadaşımın olmasını bahane ettim kendi kendime. muhabbet kursam istanbul turist rehberleri bile olup iki avrupalı arakdaş edinme fırsatını kaçırdım diye düşündüm. üstelik kaç kere karşı karşıya geldik. basit bir örnek bu tarzda onlarca olasılığın olduğunu ve kaçtığını düşünün benim açımdan. kendimi suçluyorum her seferinde de. yoruldum artık. ama bilmiyorum doğru ne doğru var mı.. dün ilk defa kelebek etkisini şimdide mr. nobody'i izliyorum.
olasılıklar ve onların uygulanabilirliği hakkında ne düşünüyorsuz?
bu duyuru yazarken de o an olabilecek bir sürü olasılıktan da sadece birini gerçekleştirdiğinin farkındasın değil mi ?
O an bir karar verdikten sonra kaçıp giden fırsatları düşünürsen bunun sonu yok..Tarih okurken bile "ya şöyle olsaydı" diyemezsin..Çünkü olmadı bu oldu..Sen de verdiğin kararlarla kendi varoluşunu gerçekleştiriyorsun ve sayısıyz olasılıktan biri senin için gerçekleşiyor bazıları yok oluyor..Yok olanlara değil her seferinde tekrar önüne çıkan kararlara odaklanman lazım. Bir karar verince diğeri karşına çıkıyor zaten..O an doğru da olsa yanlışta olsa sen o kararı verdin. o sensin hatalarınla ya da kendince doğrularınla sensin.
qazaqwsx
@qazaqwsx çok güzeldi yorumun sağol. geçmişe bakmak yerine yoluma odaklanmalıyım anladığım. belki sürekli pişmanlık ve suçluluk duygusunu bu şekilde yenebilirim..
douglas
