* O kadar arkadaşım oldu, dostum dediklerim de oldu, bir o kadar da gönül ilişkisi. Hepsi de kazık atmadı tabi, iyi insanlarda çoktu içlerinde. Sanırım hiç birini sevmedim ben gerçekten.Arkadaşlarım oluyor hep geçici. Bu durum çok mu sıkıntılı sizce sadece anneni sevdiğini hissetmek? Yaşım 34 cinsyet:erkek lazım olursa yorum yapmak için. Sevemeyeceğimi de düşündüğüm için kimseyi tam anlamıyla, evlilik ve cocukta hiç mi hiç düşünmüyorum.
Edit: Anneyi sevmek gönül işi mi? Yapma moderasyon lütfen.
Kardeşiniz varsa onu,babanızı filan da mı sevmiyorsunuz? Bahsettiğiniz hicbir seye sevgi beslememekse sıkıntılı bir durum zira normal bir ruh sağlığının temel yapı taşlarından biri sevebilmektir. Kediyi seversiniz, kuşu seversiniz, çiçeği seversiniz, insanı seversiniz.
Ha seviyorum ama annemi çok ayri seviyorum diyorsanız bu normal bir durum zira her insani aynı şiddette sevmemize imkan yok zaten. Benim de şu hayatta gerekirse her şeyimi verebileceğim 4 kişi var sadece.
@fraise
Kardeşim var, aslında onu da seviyo gibiyim ama tam olarak değil,nasıl anlatsam ölse ilk basta biraz üzülürüm sonra pek umrumda olmaz. Babamı sevmem .Başka bişi yok,evet.
Ben annemle sınırlandırmıyorum ama arada boylesine kan bağı ve alışkanlık olunca annem gibi diğer tüm aile fertlerini de seviyorum. Geçen sene kocaman olan kız kardeşim şelalede gezerken ayağı kaydı ve gölete düştü. Yüzmeyi bilmiyor. Yaklaşık 10 15 kişilik bir kadro ile birlikteyiz ama o an onu görür görmez sırtımda canta elimde telefon ile suya atladim. Düşünmedim resmen soğukkanli davranamadim. Ki biz normalde birbirini yiyen kardeşleriz. O yüzden kardeşime o kadar da üzülmem demeyin o an insanin aklı çıkacak gibi oluyor.
