Üç gün önce İzmir'deki müthiş ortamımı bırakıp Varşova'ya geldim. Evet tüm detayları, zorlukları biliyordum ama çok çok değişik hissediyorum.
Sabah 5'te uyanıp bir daha uyuyamıyorum geldiğimden beri. Çok arkadaş edindim ama aşırı boşlukta hissediyorum. Her yerden aynı değişik kokuyu alıyorum. Dün sabah ne halt yedim, temmuz'a kadar ne yapacağım ben diye duygusal dakikalar yaşadım.
Önceden bu yurtta ve üniversitede okumuş/kalmış çok arkadaşım hepsi aynı şeyi söylüyor. Alıştıktan sonra çok çok seviyorsun, çok özledim bir daha gelmek istiyorum ilk fırsatta diyorlar.
Sizin deneyimleriniz nasıldı?
Valla benim de bir arkadasim vardi boyle, yurdisina gidince hep yerini yadirgar uc gun aglardi. 3 ay sonra donerken de donmek istemezdi. Ben ise tam tersiyim, gitmeyi iple ceker, donunce depresyona girerim.
Milletin gitmek icin can attigi bi yerdesin bence degerini bil, kisa zamanin var olabildigince keyfini cikarmaya basla. Zaten surada 4-5 ayin var, hemen bitecek.
Geçecek merak etme. Ortamın oturduktan sonra dönmek istemeyeceksin.
ilk 3 gün hosteldeydim. kaydımı yaptım, şehrin temel yerlerini öğrendim, ev baktım, sonra baktığım ve içime sinen bir eve yerleştim, 1 hafta içinde de düzenli içmeye başladım. ben de izmir'i bırakmıştım da gittiğim şehir izmir gibiydi, mis gibiydi. bir daha tekrar gitmek nasip olmadı, keşke yine gitsem.
geçen sene bugün gitmiştim.ben de polonya'daydım. ilk günler zorluydu ama sonraki aktı gitti. keşke senin yerinde olsaydım şu an :(
geçen sene bugünler de benim ilk haftamdı. aynen bir boşluğa düşüyorsun hele ki ben ev bulamamıştım ilk birkaç gün hostelde kaldım baya gergindi yerim yurdum yok yabancı ellerde diye sonra ev buldum yerleştim bir iki haftaya türkiye'nin amk der hale gelmiştim bile.