Bir şekilde kendimi ayakta tutuyorum, depresyon modunda yatakta kıvranmıyorum fakat hiçbir şey yapasım gelmiyor. Lisanstan yeni mezun oldum, okulu yarım dönem erken bitirdim sözde o yarım dönemi dil çalışmaları için kullanacaktım, ales'i filan aradan çıkaracağım... Öyle bir moda girdim ki kolumu kıpırdatasım gelmiyor :( bu kafayla olmaz, yapılmaz bir şey :(
Özel ders ofislerinde çalışıyorum özetle ve pek sevmediğim ya da uzun vadede yapmayı düşünmediğim bir işle uğraşıyorum. Yaparken mutlu muyum? İşim çocuklarla olduğundan dolayı mutluyum. Güzel bir sistem oturttuğum için kendime güveniyorum ayrıca. Fakat bugün telafi dersi yapmaya gideceğim mesela, günümü böldüğü için, oraya gitmek zorunda olduğum için geriliyorum, bu yüzden de hiçbir şey yapasım gelmiyor. Kendi ofisimi açıp en azından zamandan tasarruf etmek dışında pek başka bir alternatifim de yok şu an... yani bu işi 1-2 yıl daha yapacağım mecbur.
Sadece kendime zaman ayırıp dinlenerek geçireceğim bir haftam dahi yok gerçi. Üstüne küçük bir de gönül kırgınlığı yaşadım, o da içime oturdu sanki hiç derdim yokmuş gibi. Hem yeni bir iş kur,hem başka işlere koştur... Azıcık gerildim.
Bu gerginliğin ve korkunun üstesinden nasıl geleceğimi bilmiyorum...
Birilerine anlatıp rahatlamam gerekiyordu sanırım.
Ben de burayı seçtim, sevgiler...
mezun olup hemen -çok da istemediğin bi işte- çalışmaya başlamışsın. ruh halin gayet normal. yerinde olsam telafi dersleri gibi günümü hiç eden durumlara karşı daha kabullenici olur kalan kısa vakitlerimi de en verimli şekilde değerlendirirdim.
örneğin bi akşam boşsan ve ne yapmak istiyosan onu yap illa dera çalışıcma diye şu aşamada zorlama kendini.
@chi neden zorladın ki kendini bu kadar? bi de yarım dönem erken bitirerek vs. kaçıyor mu vaktin, hayat bi şekilde ilerliyor ha öyle ha böyle.
ertelenebilir olanları ertele. biraz yükünü azalt.
@elorelia, lisansa başladığım andan beri çalışıyorum. yani 3.5 yıldır filan. hafta sonu dahil... tatil yapacak dinlenecek pek zamanım olmadı. sanırım kabullenmekten de sıkıldım artık :(
Henüz mezuniyet çok yeniyken kariyerine yön vermeye devam et. Ama para kazanmaya ihtiyacın varsa bilemem.
@ikcı, planlarımı yaptım zaten ancak belirsizlik ne yazık ki çok fazla. o yüzden a,b,c,d planlarım da hazır... Eğer a olmazsa, b'yi de birlikte götüreyim ki bir aksilikte sıfırdan başlamış olmayayım diyorum mesela... Kariyerime yön vermekten kastın, dil çalışmalarına odaklanmam mı? ofis açmak engel olur mu diye düşünüyorum ben de o yüzden fakat bir yandan da ofis 4 gün olan iş yükümü 1 ya da 2 güne toparlayacak diye seviniyorum. evet, şimdilik para kazanmaya ihtiyacım var ne yazık ki... @
@memogeddon, planlı gitmezsem her şeyi birbirine karıştırıyorum zaten :) o bulduğum boş vakitte de kafam susmuyor ve donuklaşıyorum. dinlenmeye bile gücüm yokmuş gibi geliyor.
Evet dil çalışmak. ALES i falan seviyene göre en müsait zamanında halletmen gerek. Yoksa enerji kalmıyor insanda hepsini bir arada yürütmeye götürürken.
@ikcı, bu aklımda olacak o zaman...
Henüz yumurta dayanmamış kapıya, dayandığı vakit fol aramaya başlarsınız, bence önceden bir fol edinmek için önce güzel bir gün geçirin, tatlı ile sonlandırıp ciddi işlere başlayın, lütfen, sizi ciddiyete davet ediyorum.
@dirtysecretsofduyuru, ciddiyet benim göbek adım... :(
@j r r tolkien hayranı, sanırım bu ayın sonunda ofisi açmış olacağım. kendi ofisime geçmeden önce de 2 hafta tatil verebilirim belki... eğer maddi açıdan rahatlayacak olursam o dönemde. yani her şey belirsiz. Geçecek tabii fakat bu bunalım öyle geriyor ki... tekrar teşekkürler
korku ve tedirginlik hissettiginizi soylemissiniz. korkuyu anlayabilmek icin korkunun insanin hayatindaki yerini bilmeniz gerekir. insanlarin hissettigi her duygu adaptiftir ve yarar sagladigi icin nesiller boyu surdurulmeye devam eder. vucudun korkuya verdigi ilk tepki oncelikle sizi uyarir daha atak, daha cevik ve zeki yapar, yani korku bir olcuye kadar iyidir ancak bu korku surekli hale gelmeye basladiginda sizi tuketmeye baslar, sizinde belirttiginiz gibi. beyin hayatta kalmaya programlidir o yuzden yeni seyleri denemekten korkar cunku daha once surup giden haliyle devam ettiginizde bir sekilde hayatta kalacaginizi bilir. bu yuzden yeni seylere alisirken korku duyariz ama istisnasiz herkes duyar. bunun cok normal oldugunu anlamalisiniz.
Ayrica okudugum bir kitapta ölümsüzlüğün ilk kuralı olarak önce sonsuza kadar yaşamak için bir sebep bulun diyordu, cok hosuma gittigi icin hayatimin her alanina uygulamaya calisiyorum. Yapmak istediklerinizin sebeplerini bulun. Gunluk kosusturmalarin icinde yapmak istediginizi neden yaptiginizi kendinize hatirlatin, hem huzur hem de motivasyon duyacaksiniz.
unutmayin korkmazsaniz basaracaksiniz!
@elvan abeyiylegezse, dediklerinizi düşüneceğim muhakkak...