Kadınların evlilik dönemine girdiğinde ne kadar heyecanlandığını bilmeyen yoktur. Ama bunun altındaki psikolojik sebebi merak ediyorum daha çok :) kendilerini daha mı değerli hissediyorlar veya nasıl bir ruh haline giriyorlar? her şeyin en iyisi olmasını istiyorlar belkide en değer verdikleri zaman aralığı gibi geliyor. siz ne diyorsunuz bu konuda




 

Ben bunu ev tadilatinda anladim.
Tamamen her ayrintisi sana ait olan bir sey bunlar da.

kuehles blondes

cevap veriyorum.

(bkz: kızların bir kez evleniyorum şımarıklığı)

blue eyes white dragon

Valla ben bi kez evleniyorum modunda olmadım, düğün harcamalarını gereksiz bulurum ama çoğunluk bi kez evleniyorum modunda olduğu için insanlar da ona göre sana prenses gibi davranıyorlar. İhtişam, görkem, şatafat ve ne kadar para harcandıysa o kadar değerli olacağın algısı var.

curukturpkokusu

Bir de küçüklükten beri gelinlik düğün evlilik hikayeleriyle hayalleriyle büyüyoruz çevremizin etkisiyle...

kismisolungac

Saçma geliyor ama genellikle ailenin gazlaması da var. Çevremde cafcaflı düğün yapan herkesin anası babası buna vesile oldu biraz da...

Benimkiler oldum olası "saçmalık" olarak nitelendirdikleri için ben de düğünleri saçma buluyorum.

lcha

walla nişan düğün kına gibi etkinliklerden şahsen tiksiniyorum. toplumun abuk subuk beklentileri herkesin yapması yönünde çok direndim ama yine de kaçmayı başaramadım çünkü aileler histeri krizlerine girdi. en azından masrafları minimum düzeyde tutabilmek için elimden geleni yaptım . tüm bu etkinlikleri inanılmaz anlamsız ve gereksiz buluyorum. kadın olarak kendini değerli hissetmenin çok daha farklı yolları var abuk subuk düğün nişan gibi seramoniler anlık goygoydan ibaret.

iwillsee

Bende öyle bir heyecan yoktu, tam tersine üzerimde stres olarak kendini gösterdi çoğunlukla. Annem ve kayınvalidem çok heyecanlılardı, onların kafasındaki kına gecesi, düğün vs konseptinden uzak olmam taraflar arasında sorun yarattı. Orta yolu bulmak adına düğün yapmadık, kına gecesi yaptık. O kına yakılma anından falan nefret ettim, kendimi kurbanlık koyun gibi hissettim. Hele ki sürekli ortada göbek atmamın beklenmesi falan, işkence gibiydi.
Benim heyecan duyduğum tek konu müstakbel eşimle yeni bir hayata başlayacak olmamdı.
Neyseki bitti de kurtulduk:)

peggy
1

mobil görünümden çık