meslek sebebiyle aileden ve memleketten uzakta yaşıyoruz. bu şartlarda komşuluk ilişkisi de yok. 11 aylık bir bebeğimiz var. annesi ve babasından başka kimseyi nadiren görüyor. bizden başka iletişim kurduğu kimse yok maalesef. aslında iletişim konusunda bir eksikliğini hiç hissetmedik ama çocuğun kimseyi görmemesi meselesi bugün aklıma takıldı ve canımı sıktı. ne bileyim çocuk öyle yalnız oynarken içim bir kötü oldu.

- bu durumun bebeğe zararı olur mu? olursa eğer hangi yönde zararı olur?
- ne yapmak gerekir? öneriniz var mı?

peşin edit: hiç mi insan yok etrafınızda, illa ki vardır birileri gibisinden sorular aklınıza takılırsa hiç takılmasın. özel bir durumun gereği olarak malesef kimse yok.

 

Ne güzel bir dert be. İnşallah bir gun benim de böyle güzel bir derdim olur :)

bedrozan

Ben yurtdisinda yasiyorum ve oglum buarada dogdu, maalesef cok fazla arkadasim yok bulundugum sehirde. Ben de siklikla ayni seyleri dusunur uzulurdum ama oglum suanda 3 yasinda, 1.5 senedir de krese gidiyor, yasitlariyla sosyallestigini gordukce mutlu oluyorum. Sanirim cokta bir etkisi yokmus, zaten ustte de bahsedildigi gibi bebeklerde/cocuklarda beraber oynama olayi belli bir yastan sonra basliyor. Tek tavsiye edebilecegim sey eger bulundugunuz yerde anne ve bebek aktiviteleri bulabilirseniz haftada bikac kere katilmaya calisin, size de bebeginize de eminim yarari olacaktir:)

ezod

Herhangi bir zararı olmaz. Birsürü bebek 3 yaşına kadar evde bakıldıktan sonra okul öncesi eğitime başlıyor. Ama evde daha yavaş gelişim göstereceği neredeyse kesin.

Mümkünse iyi bir kreş bulup kreşe verin. Facebook üzerinden haberleştiğiniz insanlarla biraraya getirip oyun grubu etkinlikleri yapabilirsiniz. Bulunduğunuz yerde çocuk tiyatrosu varsa tiyatroya götürebilirsiniz. Bu konuda lokasyon bilgisi varsa, daha spesifik öneriler gelebilir.

Özel durum dolayısıyla hiç insan göremiyorsa, evcil hayvan alabilirsiniz.

Yoksa çocuk dediğiniz cezaevinde bile büyüyor. Tabi ideal koşullar değil, ama büyüyor. Canınızı sıkmayın, okula başlayınca hepsi düzelir.

babilbaligi

Etrafinizda insan olmasina gerek yok, elinizin altinda internet olduktan sonra! Mutlaka oldugunuz yerde anne gruplari vardir, facebooktan bulursunuz. Kapali oyun alanlari vardir, o da olmadi kutuphane vardir. Hadi o da yok, bir kres de mi yok? Bir iki saatligine ya da haftada iki gun birakabileceginiz bir kres illa vardir.
Ilk cocukta saskinlik yasaniyor, annenin depresyona girmesi de cok kolay. Ama bir yasinda sosyallestirmeye baslamak lazim. Yurtdisinda, uzaklarda zor ama cocuk icin bunu yapmak lazim. Ha yapmazsak kotu mu, degil. Ama erken sosyallestirmek tabii ki iyi bisey. Olmazsa da olmaz tabii, kendinizi de cok zorlamayin. Cocugun ilk ve tek ihtiyaci sizsiniz.

Bu arada, cocuk sadece cocukla sosyallesmez. Kedi kopek falan da cocuga can yoldasligi yapar. Alin bi kedi evinize hem de sogukta barinaktan kurtulur.

beriberi
1

mobil görünümden çık