Güzel, çekici görünmek için sarf edilen çabaların dayanağı kendini iyi hissetmek olabilir evet.
Ancak bu noktada kişiye kendini iyi hissettiren nedir?
Toplumu, yani diğer insanları bu odağın dışında tutmanın dayandığı nokta duymak istediğim.
Boş laf.
bireysel mutluluk, huzur?
Temizlik veya normalde olduğundan daha iyilik, belki mükemmellik hissi. Örneğin, kimse için ağda yapmam, kendim için yaparım. Issız adaya düşsem ve ağda yapamasam, bir ay sonra kendime bile görünmek istemem. Ruh halime yansır, mutlu hareket edemem. Dolayısıyla, kendimi temiz hissetmemek için yaptığım bir şey. Bakım da bunun gibi. Hiç dışarı çıkmasam, kimseyi görmesem, aynada kendimi görüyorum; o da olmasa bile cildimi hissediyorum. Yani, diyelim ki hücre hapsindeyim ve kimse beni görmüyor. Hatta ben bile kendimi görmüyorum. Yine de yapacağım şeyler kendim için yapacağım şeyler olur. Yine de her gün yüzüme kremimi sürmeye çalışırım. 10 gün banyo yapmadığında ya da odayı toplamadığında kendini pis, paspal hissedersin ve yıkandığında, odayı topladığında taze, temiz, canlı hissedersin; işte bu tarz şeyler de (hatta makyaj ve güzel giyinme) yapılmadığında insan kendini paspal, hantal, vb. hissediyorsa ve yapmadığı için rahatsız oluyorsa kendi için yapıyor demektir. Amcamın eşi evde otururken bile rujla dolaşır mesela, ki amcam vefat etti ve evde sadece kendisi yaşıyor. Her gün olmasa da çoğu gün evindeki günlük kıyafetine uyumlu bir ruj sürer. Dünya güzeli olmakla ilgim yok ama kendi standardımı yakalayamazsam hantal ve hasta hissederim. Aynı fazla kiloyu taşırken nasıl ağırlık hissettiriyor ve biraz kilo verince insan hafifliyor, aynı his.
Ötesinde bazen maalesef bazen de iyi ki sosyal canlılarız. Doğada kendi yerimizi başkası ile kıyaslayarak buluyoruz. Aynı şekilde övgü ve yergilerle de kendi yerimizin ince ayarını yapıyoruz. O sırada da biraz daha üst sıralarda olmak iyi hissettiriyor. Bu sanırım içten bir yarışma.
brakgn çiftleşmekten bahsetmiş, ki haklı. Ancak, bir yandan da toplumumuzdaki kadınlarda vajinismus ve anorgazmi yaygın. Kadınlar içgüdüleri ile hareket etmiyorlar, onlar o kadar bastırılmış durumda ki, en temel çiftleşme içgüdüleri çalışmayabiliyor, içinden gelmiyor. Hatta seksi görev olarak görüp sevmeme de var. Bu kadınlar bile dışarı çıkarken olabildiğince güzel görünmeye çalışırlar ve beğenilmek isterler.
İlk öğrenilişi çevreden olabilir ama artık içselleştirdikten sonra çevre olmasa bile,yapılmadığı zaman kişiyi rahatsız ediyor. Çevrenin durumdan haberi olmuyor, dolayısıyla sallayıp değerlendirecek bir çevre yokken bile işin yapılması artık hareketin içselleştirilmesi anlamına geliyor.
Kıl konusunda çevreden öğrenmekten öte, millete baskı yapan çevre benim; çevrenin ta kendisiyim. Dayatıyorum. Bugün 'Orta Çağ'a geri dönüyoruz. Kıl günah oldu, bundan sonra kaşımıza kadar yolacağız. 2020 modası böyle artık' deseler bayrak taşıyanı olurum. Öyle tiksindiğim bir şey :)
Ben de öpücükler, sevgiler.
kendini kandırmaktadır böyle bir laf eden kişi;
zira insan, başkasıyla var olan; başkasıyla anlam kazanan bir canlıdır.
ötekine ihtiyaç hayatidir.
haliyle, başkaları farketmeyecekse güzel olmanın bir manası var mıdır?