Şahane bence, nesi öyle geliyor ki.
mükemmel bişiy lan tek çocuk olmak, kafan mı karıştı? arkadaşın varken kardeşi napıcaksın, bir sürü dert tasa sorumluluğun yanında tüm gelirler kardeş sayısına bölünüyor. kardeşimi çok seviyorum o ayrı ama keşke tek çocuk olsaydım, resmen işsizlikten mutfakta oturup çay demleyeceğime kendi işimin patronu olurdum o olmasaydı. kısfmet.
Etrafımda kardeşi olanlar hep birbirlerinden nefret ederlerdi, yaşları buyuyup çalışmaya başlayana kadarda(şimdi iyiki kardeşim var diyorlar 30+yaşlarda) deli gibi kavga ettiler sürekli birbirlerine tuzak kurdular bin türlü fenalık yaptılar geneli bu şekildeydi bir çoğunun, arada 15+ yaş farkı olanlarda çok sorun yoktu.
tek çocuk olmaktan hep mutluydum, ama şimdi onlardaki kardeşlik bağını hiçbir arkadaşta bulamıyorum
yani şöyle, birşey istediğinde eğer maddi durum da müsaitse genelde alınır. herşey senin üzerine planlanır.
35 yıllık tek çocuğum. Ölümcül sokak hayatım vardı çocukluğumda ve gençliğimde. arkadaşlarımla aacayip eğleniyordum. o yüzden hiç abi / kardeş arayışında olmadım. ama yaş ilerledikte lan keşke 1-2 kardeşim olsaydı da öldüğümde cenazemi onlar kaldırsa diye aklıma geliyor. mezara damadım koyacak beni.
Yani muhakkak avantajları vardır ama insanın kardeşi olması ayrı bir şey. Ne bileyim, herkes o duyguyu tatmalı bence. Çok çok ayrı seviyorum ben kendisini.
ailede tek çocuk değilim. ama güzel yönleri olsa olsa şöyle olurdu diye düşünüyorum: fazla sorumluluktan başın ağrımaz, diğerlerinin hatasının peşinden koşmaktan yorulmazsın, onların yaptığı hatadan ya da yakaladığı başarılardan sana pay çıkarılmaz vs.
ama bunlar sadece gülün diken kısımları. çünkü ailen haricinde seni mutlak olarak eksik veya gediğinle kim sevebilir ki? senin yaptığın hatalara, zaafından kaynaklı yanlışlarına kim çok fazla tahammül edebilir ki? "en yakın arkadaşım" diyebileceğin kişi bile seni küçük bir hatanda silmeye meyilliyken, kardeşlerinde bu en büyük hatanda bile mümkün olmuyor.
Kardeş iyidir.
Ama sen tutup kardeşliği ticari olarak görürsen o sıkıntı.(Miras vs olayları girince çok sıkıntı)
Ama kardeş iyidir.
ilkokulda lojmandan apartmana taşınınca ve şehirde hiç akraba kuzen falan da olmayınca çok sıkıcı oldu. avantajları çok ama büyürken kardeşim/abim/ablam olsun isterdim. kardeşi olanlar sosyal ilişkilerde de 1-0 önde başlıyorlar. antrenmanlı geliyorlar. biz sonradan öğreniyoruz.
bazen insan biriyle didismek bile istiyor. o yuzden kardes cok gerekli bisey. herkesten her seyi isteyemezsin kardesin arkadastan daha iyidir her zaman. arkadas kavrami hicbir zaman bir kardes olamaz. tabi bu deneyimlerimize gore degisedebilir. bende boyle durum.
tek çocuk olan kişilerin oğunda gördüğüm şu şeylere katlanamıyorum
ukalalık
ben merkezcilik
hayır ı cevaptan saymama
tek iyi yanı mirasın bölünmeyecek olması olabilir
bence de iyi ya, baktığın yöne göre değişir. tek çocuk olmak isterdim sanki ya da tek çocukmuş gibi hissediyorum
tek çocuk olarak durumdan memnun değilim. tek avantajı maddiyat. manevi hiçbir kazancın yok tek çocuk olunca.
Bence kardeşin olması dünyanın en güzel duygularından. Herkesin gitme ihtimali olsa da o bedenen gitse bile her zaman yanında kalır.