uzun zamandir soracam soracam ama toparlayamiyorum tam.
kalbinden opuyorum. guvercin gonderiyorum. kalbinin teline saglik. kuslar civildasiyor. vs gibi yorumlar goruyorum. sozluk'de - twitter'da filan. bi de boyle indie sarkicilar icin yapiliyor bu yorumlar. sonunda genellikle hep uc nokta oluyor...
bunlar bana cok sahte geliyor. bi ara hatta rahatsiz bile oluyordum insanlarin yorumlarina. okuyup gecerdim eskiden ama sanki artik heryerdeler. siz nasil hissediyorsunuz bu seyler hakkinda?
bi de siir edebiyati olaylarina anlam veremedim. ben de siir okuyorum - dinliyorum vs. ama insalar cok abartti sanki. her yerde bi bardak cay resminin ustunde siirler gormeye basladim.
aynısını hissediyorum.
Uğurlar olsun lafına uyuz oluyorum. Bunu söyleyen kişiyi bıçaklayasım geliyor. Facebook'ta bu tip yorum yapanları şikayet edip engelliyorum.
Her şey değersizleşiyor
++
hayatın acı gerçeklerini kabullenmeyen insanların, sanalda yalnız kalmama ve cici görünme çabası diyebiliriz.
ben de - vesselam - lafini hic sevmiyorum
Bende insanların bazı hareketlerini gereksiz görüyorum. Onlarda benim hareketlerimi.
Ama bunu geçtim, bize ne? Size ne? İsteyen istediğüni yapar, dinler, okur, içer. Adam kendini öyle göstermek istiyosa bize ne?
Bende gıcık oluyorum mesela, adam gelmiş 2 gün geçirmiş viyanada, sanki 40 yıldır yaşıyor havasında, kimdi hatırlamıyorum necromantik mi, öyle saçma bi tabir kullanmıştı. Ama istediğini kullanır, seyretmem, okumam, kaale almam. Bana ne.
ben de senle aynı görüşteyim.
yapmacık hareketler.
kişisel yorum olarak şunları söyleyebilirim; çevremde ki böyle bir, iki insan var.
o kişiler de her ne kadar sosyal mecralarda çok mutlu insan proflili çizmeye çalışırsa çalışsın; özel hayatında depresyondan, depresyona koşan kimseler.
velasıl, samimiyet, taklit edilemiyor.
Ben zaten duygusal şeylere tahammül edemem. Sürekli şiirsel takılan kuşlar uçuyor, keşke bunun için sevseydim seni, mavi edebiyatını yapanı sürekli kahve içip altına şiir yazanları sevemiyorum. Aklıma bu geliyor hemen www.google.com.tr
bi de şey var, aynı jargondan. nasıl seviyorum belli diil. nasıl özlüyorum belli diil.
valla benim de cok sinirimi bozuyor bu insanlar, hatta basta samimi gelen bi tanesiyle gonul bagı kuracak olduk. allahım o duyarlılıklarının sadece kendi ufak dertlerine kadar oldugunu gordukten sonra 2 kat tiksindim bu jargondan.
goruyor ve arttırıyorum.
Evet tabii ki sahte geliyor ama ben çok gülüyorum bu kişilere. Kendimi bildim bileli hep biraz odun olmuşumdur, dolayısıyla fazla duygusal, efendime söyleyeyim şiir tutkunu, hisleri şelale insanlar bana hep biraz garip görünmüştür. Daha doğrusu gülünç diyelim. Ben böyle şeyler okurken falan hep başkaları adına utanıyorum, tüh keşke demeseymiş o cümleyi diyorum.
Bahsettiğin bu saçma sapan yapaylık sosyal medya kullanmama sebeplerimden biri. Bana da inanılmaz anlamsız ve itici geliyor böyle şeyler. Yani bir insan içtiği kahveyi, okuduğu şiiri falan niye başkalarına da göstermek ister gerçekten anlayamıyorum ben. Örnek verdiğin yorumlar da çok samimiyetsiz ve gereksiz abartılı. Böyle şeyler yazabilmeleri falan hala çok tuhaf geliyor bana.
kuşlar kısa, hayat uçuyor
işyerinde "kardeşim" diye dolanan tipler. samimiyetsizliğin tillahı.