Kedilerle ilgili pek bir bilgim yok ama büyük cins köpekler ortalama 10-13 yıl, küçük cins köpeklerse 15-16 yıla kadar yaşıyor diye hatırlıyorum.
Ben küçükken muhabbet kuşumuz ölmüştü. Annem ve kardeşimle günlerce ağlamıştık. Şimdi de köpeğimiz var. Bütün hayvanlar özel ama köpek her zaman çok farklı geliyor bana diğer hepsinden. Köpeğimiz ölünce ne yaparız bilmiyorum hiç. Hatta dün de bunu düşündüm bir arkadaşımla konusu geçince. Düşüncesi bile çok kötü yapıyor beni, bir gün gerçek olacağını bilmek çok acı bir şey.
En uzun yaşayan kedi 40'a yakın yaşamış ama ev kediler için 20'ye kadar rahat yolu var bence. 15-16 yaşında kedisi olan bir sürü insan var çünkü.
Kedilerin iyi bakıldığında 15-20 yıla kadar yaşadıklarını okumuştum bir yerde.
Benim kızım 8 yaşında öldü, prematüre doğmuştu, 8 aylık kedilerle aynı durumdaydı.
Ben bayağı sarsılmıştım, iş yerinde falan ağlayıp duruyordum, bir ara evlat acısı çok kötüymüş çocuk da yapmayacağım falan diye düşündüm de bu kısmı çabuk atlattım :)
Başta fotoğraflarını görünce üzülür ağlardık, şimdi bi tebessüm oluyor, garip bir duygu. 2 yıl olacak daha tam olarak atlatamadık, hala ona benzeyen kedi görünce kötü oluyorum.
Çok istememe rağmen bir daha kedi bakamam herhalde 10 gün kadar evde kedi misafir etmiştik o zaman anladım bunu. Sürekli bi özlem ve kıyaslama oluyor.
Benim kız çok tersti mesela tripler, havalar oo mama beğenmezdi, eve yeni eşya istemezdi, misafir istemezdi, gelenden kaçardı, o gidince birkaç gün odaya girmezdi :) insan canlısı, mazlum bir canlıyla yaşayamam artık :)
Belki çok ileride olabilir yeniden ama annem kendi evine alırsın bu eve olmaz diyor.
kedilerin ortalama 14 sene diye biliyordum. şimdi internetten üstünkörü baktım; 12-15, 12-18 gibi sayılar ilk olarak gözüme çarptı. bizim 1'i 11 yaşında gitmişti. ikisi 14 yaşlarında şu an. bir tanıdığımın 17 yaşında gitti.
gidişi beni çok etkilemişti. tamamen değiştim diyebilirim o günden sonra. ama ölene kadar en azından 1 sokak kedisiyle beraber yaşamayı sürdüreceğim. sırf ölünce üzüleceğim diye bir sokak hayvanına daha iyi şartlar sunmamayı bencillik olarak görüyorum. bu bir görev benim için aynı zamanda. atalarımın yaptığı bir pisliği temizleme görevi.
kediler genetik bir rahatsizliklari yoksa 14-15 yaslarinda iyice yaslilardir yani artik yasliliktan olmeye baslarlar. Kopekler genelde 1-2 sene daha az. eger beni gomecek bir hayvan ariyorum diyorsaniz bakimlari zor olsa da papagan cinsleri iyi bakildiginda 80-90 yasina bile ulasabiliyor african gray falan.
Kedimiz 13 yasinda kanserden oldu. Bebekliginden beri bizleydi. Ailece perisan olduk. Evin bir cocugunu kaybetmis gibi olduk. Hala aklimiza gelince icimiz sizliyor. Annem bir daha eve hayvan girmesini istemedi bu yuzden, baglanmak istemedi ayni aciyi yasamamak icin.
Ama seneler sonra kopek sahiplendik, cunku evin icinde bir hayvan olmasi herseye ragmen cok guzel.
Anneannemin köy evinde farelere karşı baktığı kedisi 98 senesinde bize geldiğinde 1-2 yaşındaydı. 2014 senesinde yaşlılıktan öldü. Son birkaç yılında aşırı sakin ve durgun ama bir o kadar da tatlıydı. Fareleri fln da boşlamıştı, sürekli sobanın yanında uyurdu(:
75 yaşındaki anneannem günlerce ağladı, "o benim en iyi dostumdu" diye. Çok zor yani.
kucuk teriyer kopegim 17 yil 8 ay yasadi. gecen nisan'da oldu. o kadar buyuk bir aci ki, beynim kaldirmadi sanirim iki hafta kadar zombi gibi dolastim. hic sakinlestiriciye gerek yokmus bu durumlarda cunku beyin kendi kendini donduruyor galiba. aglamalarim bitmedi tabi ki ama ilk zamanlar cok kotuydu. o boslugu tarif etmenin imkani yok. nerdesin nerde diye sorup duruyordum. dort gun agzima lokma surmedim. oyle. simdi de goz yaslari sel oldu zaten.