Zaten iç savaş halindeyiz. Napıcaz içimize kapanırız yahu.
bi daha iç savaş çıkmaz. en kötü batan esnaf gider meclisin önünde slogan atar polis gelir dağıtır sonra evlerine gidip soğan ekmek yerler.
iç savaşta dil bilmenin bir boka yarayacağını sanmıyorum açıkçası. rusçadan a1 sertifikamı haftaya alacağım (a1 deyince tırt duruyo ama ismin 4 halini, onlarca kuralı ve istisnayı, çok sayıda çekimi [de halinde sıfatların çekimi gibi] öğrendik, 500 kelime daha fazla bilsem gayet rusça konuşurum yani) ve halihazırda çok iyi düzeyde ingilizcem var. ne yapacağım ki bunlarla, çitten dil bilenler mi atlayabiliyor? buradan kaçacağımız ülke sınırdan yunanistan-bulgaristan, botla italya olur. hatta düşündüm de italya bile olmaz, yunan adaları olur en fazla. buradan botla nereye gidiyorsun italya'ya.
ben iç savaş durumunda kaçamayacağımı biliyorum. eğer seküler, cumhuriyetçi kesim silahlanacak olursa o tarafta yer alırım. taraflar nispeten karışık olursa ve "başkalarının savaşı" olduğunu düşünürsem mümkün olduğunca uzak kalmaya çalışırım. sonuçta suriye'de bile savaş devam ederken normal yaşamın devam ettiği yerler vardı. belki o kadar şanslı olur ve kendim ölmeden/ailemi kaybetmeden savaşı geçirebilirim. başka bir şey düşünmüyorum açıkçası, cumhuriyeti savunmak bana düşecekse evde oturmak da koyar. kimse için ölmek veya ölmek istemiyorum, devletlerin insanlar için var olduğunu düşünüyor ve devlet için ölmeyi istemiyorum ama türk devletini yıkmak isteyip de bana silah doğrultacak olurlarsa ben de sıkarım amk ne yapayım. insanca yaşayamayacaksam sümsük gibi de yaşamam, bok yoluna gitmiş olsak bile en azından arkamızdan şehit mehit bi şeyler derler.
ben iç savaş çıkmaması için elimden geleni yaparım. barış elçisi olurum. sevdiklerimi bu hengameden uzak tutarım. ülkede hepimize yetecek nimet var. yeterki muhabbetimiz olsun, kalbimiz sevgi dolsun.
Evde takılırım muhtemelen. Alevilerin kapılarına yine çarpı falan koyarlarsa adres falan değiştirebilirim belki. Mevcut sermaye ile birlikte sanırım 10 yıl falan ailecek evde oturabiliriz.
30 yıl önce 87 senesine tekabül ediyor. İç savaşa en yakın olan olay Erzurum'da askeriyede gelen mühimmat patlaması 9 asker şehit oldu. Bide Özal bypass geçirmişti galiba pek iç savaş belirtisi gibi gelmedi bana.
En mantıklı şey etliye sütlüye karışmamaktır. Bu memlekette adam akıllı bir kanaat önderi yoksa önünde inanıp mücadele edeceğin onun için en iyisi kabuğunda yaşamaktır. Bugün ki tabloya baktığımızda bir olay üzerinden bugün kahraman ilan edilirsin ve ertesi ay seni terör örgütü üyesinden içeri alabilirler kimse de buna ses çıkarmaz.
O yüzden evinizde takılın kitap okuyun, kahve için, arkadaşlarınız ile misafirliğe gidin ve güzel günlerin gelmesini bekleyin. Bir tane de kedi besleyin.
Kasıtlı mı türetiliyor, insanlar bir yerlerde okuyup etkileniyor mu bilmiyorum ama son günlerde etrafımdan sıkça duymaya başladım, Hatta arkadaşlardan birine siz zenginsiniz kaçarsınız falan dedi, başka bir arkadaş.
İnsanlar da umutsuzluk yok değil, dibimizde 15 senedir devam eden savaşlar var. Bu kanıya varmak veya tedirginlik hissetmek her zaman normal. Suriye'de olaylar başlamadan bir ay öncesine kadar insanlar sokakta nargile içiyor, keyiflerine bakıyordu.
Gelecek ile güvenlik ile ilgili kaygı duymak insanın fıtratında var.
Belki bazı muhtemel senaryolara karşı hazırlanmak normal. Ama ne yapılır, ne yapılması gerekir , nereye kadar bu tedirginlikle yaşanır bilmiyorum.
NC 'de bir belgesel vardı, kıyamete hazırlananlar (öyle bişeylerdi), 6 AY yetecek kadar tuvalet kağıdım var, diyordu adam. Bu hastalık boyutuna da ulaşabiliyor sanırım.
Bence en önemli nokta, herhangi bir savaş veya kaos ortamında, taraf olmayacağını nereden bilebiliyorsun.
Bu tür olaylardan önce, tarafların ve cephelerin oluşmasını mümkün hale getirecek, manipülatif eylemler gerçekleşTİRİLİYOR.
Doğal olarak sizde sürece dahil oluyorsunuz.
şehir dışında bir evimiz daha var, oraya kuru gıda ve içme suyu stokluyoruz. zaten kuyu falan da yaptırdık, kendimize yetecek kadar tarım da yapabiliyoruz. silahlarımız var. muhtemelen bahçe sınırlarını güçlendirir bulabiliyorsak daha fazla silah edinir, kendimizi korumaya çalışırız. öncelikli olarak ülkede kalmayı tercih etsek de mecbur kalırsak kuzey kıbrıs, avrupa ya da kanada'ya iltica etmeye çalışırız herhalde.
Otomatik silahlarımla ailemi savunmayı düşünüyorum
yunan adaları +1
ailem için en iyi seçenek o olacaktır herhalde. yalnız ne izdiham olur ha o adalarda.
onun dışında ben bu iç savaşın bir tarafında olmam. şu ortamda siyasi hiçbir tartışmanın bir tarafında bulunmam, zira mantığı yok, bir getirisi yok, ne topluma ne de bireysel olarak bana. türkler yaşayarak öğrenen bir topluluk. kendi kurdukları düzende kendileri boğulana kadar beklemenin en mantıklı eylem olacağını düşünüyorum. çünkü şu dönemde hayata geçirmeyi düşündükleri düzenin geçerliliği yok. en fazla 10 senede çökecektir. bu çöküşü yaşamalarını izlemek muhteşem bir zevk olacaktır. birbirleri arasında bile bölünmeler yaşayacaklar ve kendi aralarında bir iç savaş bile çıkabilir. kaldı ki çıktı bile, feto ile erdoğan arasındaki kavga bu islamcı tayfayı iyi anlatıyor. bunlar çıkarları adına birbirlerinin üzerine bomba sallar, hiç çekinmez. dolayısıyla en fazla 10 sene veriyorum. 10 sene muhalefet olmadan, kendi aralarında yaşasınlar istiyorum. birbirlerini nasıl da çiğ çiğ yiyorlar, bunu oturup uzaktan izleme zevkini tatmak istiyorum.
sonrasında yeniden inşa döneminde kolları sıvarım, sorumluluk alırım, epey aktif olurum. bu dönem kendiliğinden gelecek zaten, buna eminim.
yunan adalarını kesinlikle düşünmeyin, eşimin ailesinin çanakkale tarafına doğru yazlıkları var orada suriyelilerin botlarla kaçtıkları bir nokta varmış. yunan sahil güvenliği kaçakların botlarını patlatıyormuş, öldüresiye dövüyorlarmış. bizim sahil güvenlik yetişebildiğini kurtarıp geri getiriyormuş ama boğulanlar vs çok oluyormuş o hengamede. direk birinci elden görmüşler geri gelenlerin hallerini.
dağlara kaçarım
saçma ama böyle
aklıma yatan gruplara destek veririm
ailemi korurum
nereye kaçcan