Ekşi Duyuru

Arkadaşlar cidden çok merak ettiğim ama basitçe soramayacağım bir şey var. Ben zamanında liseyi bırakıp açık liseye geçmiştim. O zaman kendimi çok özgür hissetmiştim ve her türlü yaratıcılığımla o zaman tanışmıştım. Hiçbir sorumluluğum, okul, ders vs. yoktu. Bütün gün evdeydim. Öyle bir insanın hele hele ergenlik dönemindeyse kendini kaybedip dışarıda hergün ayrı bir alemde olmasını yada internette zaman öldürüp, oyun oynamasını Google'a çok ilginç şeyler yazmaya başladım çünkü içimde bir araştırma ve merak duygusu hakim olmuştu. Hatta o zamanlar hayalini kurduğum bir şey vardı o da her an istediğim yerde google'a erişip istediğim an bilgi almak olacaktı. Yani şuanki telefonlarımızdan anında google'a erişebilme gerçeği o zamanlar benim için büyük bir mucize ve özgürlük hissiydi.

Neyse o zamanlar google'den eriştiğim bir makale veya makaleler öyle kalmıyordu. Oradan bir kelimeyi seçiyor bunuda arat diyordum ve sürekli gidiyordu o aramalar. Hayatımın en verimli yıllarıydı. Bu araştırma olgusu çok ilginçti ama. Sanki bilgiyi canlı olarak yaşıyormuşum gibiydi. Bir çeşit belgeselin içinde yaşıyor gibiydim. Yani "bilgiyi yaşamak" diye telafuz edebilirim ancak. Ama bu kesinlikle sayısal bişey değildi. Bundan zevk alıyor ve ezberlemek yerine özümsüyordum bilgiyi. Daha sonra kaygılar oluşmaya başladı, ego oluştu vs. Ben zamanla bilgiyi ezberlemeye başladım. Artık zevk almıyordum eskisi gibi. O zamanlar gerçek bir akış vardı. Önce merak oluşuyordu sonra araştırma isteği sonrada elimde onlarca sekme oluyordu. Haliyle hepsini okuyamıyordum birikiyordu ama sanki onlarca kitap okumuşum gibi hissediyordum. Şimdi bir aydır evdeyim ayağım alçıda olduğundan herşeyden izinliyim ve odamda içime dönecek vakit buldum. Bu özgürlük alanı içinde gerçekleşti.

Sizin böyle bir durumunuz varmı vardıysa hayatınızın hangi döneminde gerçekleşti?