genetik olarak hastalığın çocukta olması kesin değildir, sadece ihtimali yüksektir. ben yine de çocuk yapmazdım.
çocukta olacağı kesinse yapmam. yine de büyük konuşmamak lazım.
Hayır.
kalp hastası insanların hiçbiri çocuk yapmasa insan nesli sona yaklaşırdı herhalde. genetik olarak taşınma riskine hiç girmeyeceksek illaki herkeste bir sıkıntı var.
çocukta olmasını bırak çocuk bensiz büyüyecekse yapmam
Yazdığınızı okuyunca başka şeyler geldi aklıma. Tedavi edilemeyen/edilmesi çok zor olan ve insan hayatını büyük ölçüde etkileyen bir hastalığı olan bir ülkede yaşıyoruz.
Yanıt: Hayır. (hem sizin hem benim kastettiğim anlamda)
bir abimiz vardı geçen yıl kaybettik. ailesinden gelen bir kalp rahatsızlığı söz konusuydu. 42 yaşında kalp yüzünden dağ gibi adam aniden vefat etti. derlendik toplandık cenazesine gittik. gidince öğrendik ki baba ve amcaları da aynı nedenden ölmüş. bir tane kendisinden büyük abisi var hayatta. annesi sağlam sadece. 2 tane de çocuğu var 10'lu yaşlarda. şimdi karısı için büyük bir sınav. çocukları için daha büyük bir sınav başladı. o çocuklar yarın evlenmek istediklerinde belki evleneceği kişi daha baştan tavır alacak bu duruma karşı. ne kadar duygusal olursak olalım evliliklerin de materyalistleştiğini herkes kabul eder herhalde. belki bu çocuklarda yarın babaları gibi olacak, yine anneleri ve karıları kalacak tek başına.
çok zor bir karar.
yapmazdım. hatta en basında dişi kişi ile zaten tamamını konusurdum. evlatlık almak daha mantıklı o konuda ama ne kadar sevginizi verebileceksiniz.çocuk heder olmamalı.