buradan biliyorsunuzdur arkadaşlar. annem nikah ve bebek şekerleri üretiyor. ben de internet üzerinden satmasına destek oluyorum. çok şükür işleri iyi gidiyor, paradan ziyade kafasını boşaltıyor, o daha önemli aslında.
konu ise şununla ilgili; biz, bizi takdir etmelerini, yardımcı olmalarını falan beklerken teyzemler bir anda tüm gücüyle bu işe girdiler. ve bu konuda benim moralim bozuk, çok ama çok sinirliyim. bu yazıyı bir fragman olarak alın. konunun ana başlığı buydu. şimdi içeriği anlatayım size.
annem, yıllarca temizlikçilikten tutun bir çok vasat iş yaptı. kölelik yaptı, öyle söyleyeyim. kendi üstüne bir çöp alacak parası bile olamadı. 3-3.5 sene önce annem "ben bebek şekeri falan yapıcam belki satar" diyerek, bu işlere başlamıştı. cebinde para vs. olmadığı için, numune çıkartabilmek için 20cm'lik kumaşlar alıyordu, 3 kuruşluk malzemeler alıyordu, terzilerden artan kumaşlarla model çıkartmaya çalışıyordu. yani öyle bir yokluk içinde, nasıl tarif edeyim.
neyse, o dönem çalışmayan anneme bir iş geliyor, yine kölelik işi. annem işe gitmemek istiyor "ben çok güzel şeyler yapıyorum bunları satacağım" diyor, ama o dönem teyzemler olacak şerefsizler "ne demek gitmicem, bırak bu hayalleri, git işte fıstık gibi 800tl para var" falan diye konuşup kadını zorla o işe soktordular. kölelik yaptı yine aylarca, sonra mecburen işten çıkmak zorunda kaldı.
ben de o sırada askerden dönmüştüm. ona söz verdiğim gibi bir tane site açtım ve içine ürünlerini koydum, çirkindi fotolar falan ama işte başlatmıştım. ayda yılda bir iş alıyordu. teyzemler tarafından da iş bulmaması tepki çekmeye devam ediyordu.
neyse arkadaşlar. bu kısmı hızlı atlatacak olursak.
ben bu süreçte anneme olabildiğince yardımcı oldum. malzeme alacak tek kuruş parası yokken numuneler üretmişti, yardımcı olabildiğim kadar oldum.
sonra facebooktan reklam vermeyi öğrendim, ona reklam verdim "ilk 2 ay parasını ben karşılarım iş alamazsa, sonrasına bakarız" diyordum. 2. günü ilk işini alıp 1 sene boyunca düzenli bir gelire sahip oldu. ben ona daha çok yardımcı olmaya başlayınca onun ürünleri daha çok sattı. geçimini rahat sağlayacak kadar kazanıyordu, geçmişten kalan borçların ıfalan da ödeyebiliyordu. sonra onları yanıma istanbula getirttim, biraz daha iyileştirmeye çalıştım işlerini.
-------
bu sırada ben kuzenimin bir projesinde yazılımcı olarak çalışıyordum. onlarla birikte sabahladım, köle gibi çalıştım, yazılımcılık dışında aptal saptal "ayak işlerine" bile yardımcı oldum. özverili bir şekilde çalışmayı sürdürdüm. aklınıza gelemeyecek yardımlar yaptım, mücadele ettim. kendi iş yeirm olsa bu kadar uğraşırdım.
bu not da önemlyidi
--------
sonra bir şey oldu arkadaşlar.
teyzemlerden bir tanesi bu yaz boyunca annemle konuşup duruyordu. bunu nasıl yaptın, şunu nasıl yaptın, nerden buluosun kız bu malzemeleri vs. diyerek konuşup duruyordu.
yaz sonunda; o teyzem nikah şekerci açmaya karar verdi.
diğer teyzemle birlikte.
ve bunlardan birinin oğlu olan, yanında çalıştığım kuzenimin de yardımlarıyla.
"ben böyle bir şeyi asla kabul etmiyorum. göz göre göre annemin işini yapıyorlar" dediğimde, "onlar farklı bir şeyler yapıyor" diye çıkıştılar bana.
bu taraflar cidden canımı acıtıyor uzatamayacağım.
onlar için uğraştığım, köle giib çalıştığım kuzenim; göz göre göre yıllarca ezik gibi yaşamış, bok temizlemiş annemin 2 kuruş para görüp artık gecekonduda değil de normal bir apartman dairesinde yaşamasını sağlayacak işinin çalınmasına ön ayak oluyordu. fotoğraflar çekildi, metinler yazıldı, ürün isimleri bulundu... dört bir koldan bütün sülale, annemin işini kopyalayıp para kazanmak için aç kurtlar gibi saldırıyordu kısaca.
çok ağrıma gitti amk.
çok. size tarif edemem, hala içten içe depresyon yaşıyorum.
ben bunlara karşı çıkınca; fesatlığım, açgözlülüğüm, şımarıklığım gibi konulara daldılar. nasıl tarif edeyim yani. annemin üstüne geldiler "milyonlarca insan yapıyor bu işi, sana neee" diyerek üstelediler.
bu arada evet, milyonlarca insan yapıyor. ama işin orası öyle değil.
bunlar paraya ihtiyacı olan insanlar değil. bunlar yalnızca; annemin para kazanması zoruna giden, onun yaptığı işi ciddiye almayan insanlar.
işte burası ağrıma gidiyor zaten.
ben onların işi başarılı olunca mutlu olup yardımcı olmaya çalışırken; onlar yıllarca bok temizleyen annem başarılı olunca "kıskançlık" duymuşlar. onun becerdiği işe girip biz de para kazanırız, diye düşünmüşler meğer ya. inanamıyorum yani.
annem hep ezik kalmalıymış, biraz para kazanınca (emin olun sadece yaşayacak kadar kazanıyor, ay sonunda cebinde bir kuruşu kalmıyor), insanların ona bakışı da değişmiş. onun yaptığı işi önemsemiyorlar, onun yaptıklarını ciddiye almıyorlar, onun kazandığı parayı çok görüyorlar.
onlarla beraber sabahlayıp işlerini geliştirmeye yardımcı olduğum kuzenim,
annemin modelleri birebir çalınırken, annemle aynı iş yapılırken onlara önayak oluyor.
çok ağrıma gitti amk. demek insanlar fakirlere yalnızca fakirken katlanıyor bunu anladım.
cidden annemi para kazanırken görmeye tahammülleri yokmuş.
içimi döktüm buraya.
gidip dükkanlarını yakasım, hepsini öldüresim var. o kadar zoruma giden, onurumu kıran başka bir şey olamaz. bizimle beraber sevinmelerini düşnüdüğüm sülalem, bize karşı cephe almış sırf "para kazanabildik" diye.
geçrekten kötü şeyler yapasım var. tarif edecek cümle kelime bulamıyorum arkadaşlar.
siz olsanız ne yapardınız?
bu arada yorum yapacaklara ön not belirteyim: işin parası falan umurumda değil. onların müşterileri farklı bizimki farklı. burada ağrıma giden şey, bizimle birlikte mutlu olması gereken insanların, para kazanmamız zoruna gitmiş gibi kendi işimize salça olup kendilerine pay koparmaya çalışmaları.
başka bir şey değil.
en temizi tüm ilişkiyi kesmek, baltalamaya çalışmak vs sadece sizi küçültür. tüm yaptığınız iş yardımını geri çekin, görüşmeyin elden geldiğince. bayramda şurda burda aramayın.
Annenizde bu azim, sizde bu istek ve zeka oldukça başka şeyler yaparsınız hocam.
Annenizden ve isteğinizden vazgeçmeyin.
Allah, rızkı kuluna göre gönderir. Onlar batar, siz devam edersiniz biiznillah. Vazgeçmek yok.
bir de, annenize söylemelisiniz belki. Tüm ustalar sol ellerindeki yetenekleri öğretirler ama en önemli sırlarını sağ ellerinde tutarlar.
hepsini okudum, böyle akrabaları yakın tutmaya gerek yok, yapacakları işler eğer sizin muhitte değilse zaten rakip değiller.
çok pislik yapmak istersen ddos hizmeti alabilirsin bir yerden, siteleri en yoğun sipariş alınan saatlerde ulaşılamaz olsun, zaten dandik bir hosting almışlardır.
Böyle şerefsizlik yapan insanlar genelde ilerleyemez, şans eseri(olayda sizin fikirlerinizi çalarak) birden parlasalar da yaratıcılıktan ve yenilikten yoksun oldukları için bir süre sonra sönerler. Üzülmeyin.
Ben sadece annenizin tepkisini merak ettim, o da sizin gibi mi düşünüyor yoksa teyzenize fikir verip yardımcı oluyor mu?
hocam ben bu annenizle giriştiğiniz işi saygıyla takip ediyorum. sen onu bunu boşver, kendi yaptığın işe bak. hosein'in de dediği gibi çok ihtiyacınız yoksa da genel anlamda elinizi eteğinizi çekin kendilerinden. kesin ilişkilerinizi. kardeşlik bir yere kadar. iyi gün kardeşliği olmaz olsun. olay tabi burada tek taraflı ancak onların giriştiği iş de masumane değil. 2 ay sonra eminim ki internet satışlarına da başlayacaklardır. annenize selam, sevgi, saygı.
Ben de tanıtım vs desteğe hazırım. Teyzeleri batırsak mi diye gecti aklimdan once ama değmez. Siz tam gaz devam edin. Zoruna da gitmesin, gerçekten onlari tanımış oldunuz. Ya da cidden istersen onların da adresini ver yüklü siparis verip iptal edelim gotlerinde patlasın
Bende tanıtım ve destek için sosyal medya hesaplarında kendi çevreme paylaşım yaparım. Maalesef bizim milletimiz böyle muhattap olmayın ve tüm bağınızı kesin yapacak birşey yok malesef yüreği kötü insanlar bunlar. İsterler ki sürünsün akrabalar onlardan hep altta kalsın muhtaç gözlerle baksınlar.
@krem peynir
benim aklıma da ilk o geldi, ama kendi kendime kötülük etmiş olurum.
bu arada çirkin olan diğer şeyi söyleyim mi?
bu kuzenim bu yaz davetiye işine girecekti. ben site tasarımını falan yaptım demoda beklettim hatta. aynı dönem diğer teyzem bu işe salça olmaya karar verdi. ben bağırdım çağırdım, bu yaptığın iş mi böyle şey mi olur falan diye. ve bu kuzenim olacak pislikleri savundum. yani aslında daha anlatmadığım bir çok olay var :) aptal gibi o salakları savundum.
belki davetiye işine girebilirim işte, onların kendi işiyle uğraşırsam kendime kötülük çünkü.
bu arada arkadaşlar hepinize çok teşekkürler.
yardım etmek isteyen arkadaşlara da ekstra ekstra teşekkürler. sizi ekstra zahmetlere sokmak istemem çok sağolun.
Öncelikle ailenizim böyle insanlardan oluşmasına çok üzüldüm ne yazık ki bazı şeyleri seçemiyoruz. Ama başkası yapsa belki sorun edilmeyecek şeyleri kardeşler kuzenler anne yarısı olması gerekenler yapınca boş veremiyorsun. Yapacağınız şey çok basit kesinlikle görüşmemek tamam bıçak gibi kesin tavrınızı koyun ve arkasında durun. Kötü günde yanınızda olmayanlara iyi günde hiç gerek yok.
Haksızlığa uğradım duygusu kontrolü zor bir duygudur. Lütfen dikkatli ve sağduyulu olmaya gayret edin, haklıyken haksız konuma düşmeyin. Bu tarz davranabilen insanlar için yaşam duruşunuzu zedelemeyin. Sakin kalın olur mu?
depresif ruh halinide bir an önce üstünüzden atın ki bu işe yeterince enerjiniz olsun.
web sayfasını bende istiyorum
:).
teyzelerinin markası/dükkan adı neyse yazmalısın bence. başlık vs. açılır. bir iki olumsuz yorum barındırınca insanlar almaktan vazgeçer zaten. annenin yaptığı "mutlu gün süsleri"ni de daha önce buradan takip etmiştim ben. sitesine de göz attığım olmuştu. çok güzel işler çıkarıyor. emeğine sağlık.
yoksullugun insana kattıgı bir erdem daha var, dirayet.
biz acımızdan sürünürken, etrafımızda olan teyzem vesair akrabanın aslında bizim yoksullugumuzun seyir zevkiyle ilgilendiklerini, durumu biraz düzeltip borc harc bi ev aldıgımız vakit borc istemeyelim diye hayırlı olsuna 1 sene sonra geldiklerinde anladık.
annem hükümet gibi kadındır, saddamdır mahallede lakabı zaten, bunların bu ibneliklerine allah icin ağzını acıp tek kelime etmedi, parasıyla dövdü, sahip olduklarıyla dövdü. gözlerinin içine baka baka. kudurduklarını göre göre.
daha cok calısmalısın, valide hanımın daha cok iş almasını saglamalısın hemde teyzelerine, kuzenine tek bir laf etmeden. annenin daha fazla kazanmasından daha güzel bir ceza yok onlara.
ve mağrurluğu asla bırakma.
yorumlar için çok teşekkürler arkadaşlar.
kendimi çok yorgun hissediyorum.
yorgun, mücadele edecek halim yok ve sıkışmış. uğraşmak istemiyorum gerçekten, kendimi yüksek bi binadan aşağı bırakıp o boşluğu hissedip ölmek istiyorum ya. bir şeylere müdahale edememek flan.
gerçekten çok yoruldum, sanki 50 yıllık bi hayat yaşamış gibi hissediyorum.
Kardeşim annenin satışını yaptığı ürünlerin instagram ve facebook hesaplarını paylaşır mısın. Bu arada teyze kısımlarına kafayı yorma.ne olursa olsun ticari bi hayata başlamışsınız, duygusallığa yer yok. En basiti büyük marketlere vs bak. Adamlar kar nerede oraya yöneliyor. İnsanlarımız iiçin de geçerli bu durum. Mahalleye bi çık 10 tane bakkal, ya da aynı bölgede meşhur olmuş bi yerin ismini kullanmalar filan. Dediğim gibi siz amacınıza yoğunlaşın, ne kadar güçlü olursan o kadar söz sahibi olursun
arkadaşlar ürünlerimizi birebir çalıyorlar ya acayip sinirim bozuldu çünkü annem üzüntüsünden kanser olacak bu gidişle.
bunların sayfalarına bir şey yapmak istiyorum. bir kötülük, ama ne yapabilirim bilmiyorum.
bu konuda ne yapabilirim? etik olması vs. umurumda değil, derslerini alcakları bir şey yapmak istiyorum.
1500 takipçili sayfayı spamlayamayız sanırım değil mi?