Normalde Ankara'da oturuyorum. Serbest çalıştığım bir işim var. Fiziksel olarak Ankara'da olmama gerek yok. Anne babanın yanında da belli bir süreden sonra çocukkenki gibi kalınmıyor. Oradan ayrıldıktan sonra şimdi (2-3 gündür) de abimlerdeyim. Onlarla da uzun süre kalamam, evli sonuçta. Şimdi durum şu ki benim Ankara'ya dönesim hiç yok. Resmen ayaklarım geri geri gidiyor. Ankara'da yaşadığım birtakım olaylar beni Ankara'dan acayip soğuttu. Bu olaylar dışında, apartmandaki karşı komşuyu hiç sevmiyorum. Onlarla karşılaşmamak için evden çıkarken kapının gözünden bakıyorum acaba onlar da kapının önünde mi diye, yani o derece. Karşılaşınca acayip geriliyorum vs. Oradan taşınmam da mümkün değil çünkü kendi evimiz, ayrıca kiraya çıkmam için bütçem yeterli değil. Kafam çok karışık, ayaklarım resmen geri geri gidiyor. Şimdi ben ne yapayım?
Birkaç şehirde yaşadım. 10 senedir de Ankara'da yaşıyorum. Gidebileceğin daha güzel tek güzel bir şehir var; o da İzmir. Farklı arayışlar içine girme bence, buraları ararsın. Ankara iyidir, candır.
sorumatik
Ankara iyidir.
sarlatan
komsunla aranda gecenleri bilemem ama komsuyla yasanacak hicbir sey ve hicbir komsu seni bu kadar gerip, yasadigin yerde huzursuz etmeye degmez, degmemeli. (taciz, kavga, vs. bu tur seyler varsa isin rengi degisir elbette ancak o zaman da baska konular tartismak gerekir zaten). koca bir s.ktir cekip yasamaya devam edeceksin ya da en kisa surede tasinmana yetecek parayi toparlayacaksin.
kassiopeia
1