Nasıl yendiniz bunu? Dışarı çık, arkadaşlarınla görüş vesaire bunlar artık boş geliyor. Dışarı çıksam da aynı. Arkadaşlarımla görüşsem de aynı. Kimseyi görecek mecalim de yok zaten. Ailem kilometrelerce uzakta. Kendi başıma yaşadığım ve bir zamanlar çok sevdiğim evim artık soğuk geliyor bana.
Gerçekten nasıl biter bu? Benim yeniden hayallerim olur mu? En sevdiğim şeylerden dahi zevk alamamak ne zaman biter? İnsanlara yeniden ne zaman rol yapmadan gülerim?
Hiç adetim değildi böyle şeyleri, sorunları ulu orta paylaşmak. Belki dedim bir çıkış yolu söyleyen olur. Böyle gitmeyecek.
depresyon: eksisozluk.com
depresyon: eksisozluk.com
Mobilden düzenleme yapamadım. Geçirmekte olduğum süreç boyunca şu iki entry ile biraz anlatmaya çalışmıştım neler olduğunu, nasıl birine çevirdiğini.
tavsiye verecek biri değilim. sadece en kısa sürede iyi olmanı temenni ediyorum. her gün güneş batar ve yeniden doğar. eminim yakında iyi olacaksın.
(bkz: fake it till you make it)
dışarıdan bakınca yenmiş gibi görünüyorum son zamanlarda ama evde hala aynı tas aynı hamam devam ediyor. pek umursamamaya başladım artık. nasıl bazısının polen alerjisi varsa, bazısının güneşe hassasiyeti varsa, bazılarının da depresyona ve depresif olmaya yatkınlığı oluyor. kimyasal bir şeyler dönüyor arkada neticede.
İşimden ve statümden memnun olmadığım zamanlarda ben de böyle hissediyorum. Seni en çok sıkıntıya sokan, insanlar sorduğunda en çok kaçmak istediğin, gün içinde en çok eksikliğini hissettiğin neyse onu bulmalısın. Fiziksel görüntü mü, iş mi, aile mi vs. Sonra adım adım başla değiştirmeye elinden geldiğince.
Değiştirmeye gücün yetmiyorsa elindekileri iyileştirmeye, sonra da sevmeye ve kabullenmeye çalışabilirsin.
İmajinasyon diye bir teknik var. Yaşamnkoçluğu yapacak değilim ama bu bir klibiknpsikoloji yöntemi. İki sandalye koy evinde kendine. Biri senin yedi sekiz yaşındaki kadar basit düşğnen istek ve ihyiaçlarını kusur ve komplekslerini çatır çatır söyleyio bunlardan utanmayacan bir velet olarak sana derdini anlatacak. Ötekide senin yetişkin yanın. Onu dinleikten sonra yahur bazen yardıma ihtiyacı olduğuna çok inandığın anlarsa aralarda sözünü kesip karşısına otur. Senin içşn şunu bunu yapabilirim ya da sen şunu hisseditorsun vunu herkes yaşar geöer gibi teselliler ver. İnan insanın kendini avutması, sanki kendi çocuğunu avutur gibi anbesiymiş gibi ona bakması ilgilenmesi anlamaya çalışması başkasının yapmasından daha başarılı oluyor. Ben kendi kendime ağlayarak beni affet diyordum ennson ama daha iyi hissediyoerum şuan.
gerekli kan testleri yapıldı mı ? uyku sorunları, b12 ve folat ekikliği mesela düşük enerjiye neden olabilir bu tek başına depresyona neden olmasa da çıkışı zorlaştırabilir.
Düşünce kalıplarını değiştireceksin. Ne ilaçlarda, ne de aramızda hiçbirimizin sihirli değneği yok. Hayattan keyif alabileceğin işler yapmadıkça depresyonun dibine vurursun. Dışarıda hayat var bir de, çok sık sosyalleşmeye çalış şu aralar.